Kaarifan lokal (Inggris, local widsom genius, kabijaksanaan satémpat), anu di dihatikeun jang cirining khas anu dipiboga ku sakumpulan, sakaligus ngabedakeun jeung sakumpulan sejen.[1] Cirining anu disebutkeun umumna nu ditarima ku turun-tamurun, dina revitalisasi ngepas jeung parkembangan zaman, contona: tepok saliro(Jawa), karma phala jeung tri hita karana (Bali), alam takambang jadi guru (Minangkabau), jeung sajabarna. Ngahiji kami nangtung cerai tatarucingan runtuhna, gotong royong jeung sajabarna anu didasarkeun mangrupa kaarifan lokal anu ayeuna geus dikukut jadi kaarifan Nasional jang bangsa Indonesia[1].

Rujukan édit

  1. a b Kuta Ratna, Nyoman (2018). Ensiklopedia 2.000 Entri Istilah, Biografi, Karya, Metode, dan Teori Sastra. Yogyakarta: Pustaka Pelajar. p. 365. ISBN 976022297437 Check |isbn= value (bantuan).