Konten dihapus Konten ditambahkan
m bot Nambih: en:Calung
Baris ka-5:
Sajaba dihartikeun salaku pakakas musik, calung ogé jadi istilah sebutan pikeun seni pintonan. Aya dua wangun calung Sunda anu dipikawanoh, nyaéta calung rantay sarta calung jinjing.
 
==Kamekaran==
 
Jenis calung anu ayeuna mekar sarta dipikawanoh sacara umum nyaéta [[calung jinjing]]. Calung
SENI CALUNG
 
Jenis calung anu ayeuna mekar sarta dipikawanoh sacara umum nyaéta [[calung jinjing]]. Calung
jinjing nyaéta jenis pakakas musik anu geus lila dipikawanoh ku urang Sunda, contona di
wewengkon [[Sindang Heula]] - [[Brebes]], [[Jawa tengah]], sarta bisa jadi mangrupa kamekaran ti wangun [[calung rantay]].
Di [[Jawa Barat]], wangun kasenian ieu dirintis popularitasnya nalika para mahasiswa Universitas Padjadjaran ([[UNPAD]]) anu kagabung dina Departemen Kesenian Déwan Mahasiswa (Lembaga kesenian UNPAD) mekarkeun wangun calung ieu ngaliwatan kreativitasnya dina taun [[1961]]. Numutkeun salah saurang panaratasna, [[Ekik Barkah]], yén dijieunna calung jinjing katut pintonanana kailhaman ku wangun kaulinan dina pintonan [[réog]] anu ngadumaniskeun unsur nakol, unggut sarta lagu dina hiji pintonan.
panaratasna, Ekik Barkah, yén dijieunna calung jinjing katut pintonanana kailhaman ku wangun
kaulinan dina pintonan réog anu ngadumaniskeun unsur nakol, unggut sarta lagu dina hiji pintonan.
Saterusna dina taun [[1963]] wangun kaulinan sarta ''tabuhan'' calung leuwih dimekarkeun deui ku parakanca ti Studiklub Teater Bandung (STB; Koswara Sumaamijaya dkk), sarta antara taun 1964 - 1965 calung leuwih dimasyarakatkeun deui ku parakanca di UNPAD minangka seni pintonan anu boga sipat hiburan sarta informasi (penyuluhan ([[Oman Suparman]], [[Ia Ruchiyat]], [[Eppi K.]], [[Enip Sukanda]], [[Edi]], [[Zahir]], saparakanca), sarta grup calung SMAN 4 Bandung (Abdurohman dkk).
Di [[Jawa Barat]], wangun kasenian ieu dirintis popularitasnya nalika para mahasiswa Universitas Padjadjaran ([[UNPAD]]) anu kagabung dina Departemen Kesenian Déwan Mahasiswa (Lembaga kesenian UNPAD) mekarkeun wangun calung ieu ngaliwatan kreativitasnya dina taun [[1961]]. Numutkeun salah saurang panaratasna, [[Ekik Barkah]], yén dijieunna calung jinjing katut pintonanana kailhaman ku wangun kaulinan dina pintonan [[réog]] anu ngadumaniskeun unsur nakol, unggut sarta lagu dina hiji pintonan.
 
Saterusna dina taun [[1963]] wangun kaulinan sarta ''tabuhan'' calung leuwih dimekarkeun deui ku parakanca ti Studiklub Teater Bandung (STB; Koswara Sumaamijaya dkk), sarta antara taun 1964 - 1965 calung leuwih dimasyarakatkeun deui ku parakanca di UNPAD minangka seni pintonan anu boga sipat hiburan sarta informasi (penyuluhan ([[Oman Suparman]], [[Ia Ruchiyat]], [[Eppi K.]], [[Enip Sukanda]], [[Edi]], [[Zahir]], saparakanca), sarta grup calung SMAN 4 Bandung (Abdurohman dkk).
 
Saterusna muncul grup-grup calung di [[Bandung]], contona Layung Sari, Ria Buana, Glamor ([[1970]]) jrrd, nepi ka danget ayeuna, muncul ngaran-ngaran idola pamaén calung diantarana [[Tajudin]], [[Nirwan]], [[Odo]], [[Uko Hendarto]], [[Adang Cengos]], jeung [[Hendarso]]. Kamekaran kasenian calung kacida onjoyna di Jawa Barat. Ieu hal téh ngabalukarkeun ditambahanana sawatara pakakas musik dina calung, contona [[kosrék]], [[kacapi]], [[piul]] ([[biola]]), komo kiwari mah aya anu dilengkepan [[keyboard]] jeung [[gitar]]. Unsur [[vokal]] pohara dominan dina calung, ku kituna réa muncul vokalis calung kawéntar, kawas [[Adang Céngos]], sarta [[Hendarso]].
 
==Sumber Rujukan==