Monumén Nasional: Béda antarrépisi
Konten dihapus Konten ditambahkan
Tidak ada ringkasan suntingan |
|||
Baris ka-4:
== Sajarah ==
Sanggeus puseur pamaréntahan Republik Indonesia balik deui ka Jakarta sanggeus sateuacanna di Yogyakarta di taun 1950 nyusul pangakuan kadaulatan Indonesia ku pamaréntah Walanda di taun 1949, Presiden geus mikiran pangwangunan hiji monumen satara jeung Menara Eiffel di lapangan hareupeun Istana Merdeka. Pangwangunan tugu Monas tujuanna ngemutan jeung ngamumulé pajoangan bangsa Indonesia di mangsa revolusi kamerdikaan 1945, ambéh terus ngabangkitkeun inspirasi jeung sumanget patriotisme generasi kiwari jeung engké.
<br />Di tanggal [[17 Agustus]] [[1954]] hiji komite nasional diwentuk jeung sayembara rarancang monumen nasional digelar di taun [[1955]]. Aya 51 karya nu asup, ngan ukur hiji nu dijieun ku Frederich Silaban nu minuhan kriteria nu ditangtukeun ku komite, antarana ngagambarkeun karakter bangsa Indonesia jeung bisa tahan mangabad-abad. Sayembara kadua di taun [[1960]] ngan sakali deui teu aya nu lolos ti 136 pamilon. Pupuhu juri salajengna ménta Silaban pikeun nunjukkeun rarancangna ka Sukarno. Namung Sukarno teu nyatujuan rarancang éta jeung anjeunna ménta monumenna ngawentuk lingga jeung yoni. Silaban tuluy diménta ngarancang monumen ku karya éta, ngan rancangan Silaban kacida badagna nepi ka biayana kacida gedéna jeung teu mampu ditanggung ku anggaran nagara, jeung deui kaayaan ekonomi nagara nu buruk. Silaban nolak ngarancang wangunan nu leuwih leutik, jeung nyarankeun pangwangunan ditunda nepi ka ekonomi Indonesia langkung hadé. Sukarno salajengna ménta arsitek R.M. Soedarsono pikeun ngalanjutkeun rancangan éta. Soedarsono ngasupkeun 17, 8, jeung 45, ngalambangkeun [[17 Agustus]] [[1945]] Proklamasi Kemerdekaan Indonesia,ka rarancang monumen éta. <ref name="HEUKEN25"/><ref name="NATMONOFF39">National monument Office, Jakarta (1996) pp. 3-9</ref> luhur cawan ti halaman nya étta 17 meter, lebar dasar monumen nya éta 8 meter, sarta lebar halaman cawan nya éta 45 meter.▼
<br />Tugu Peringatan Nasional ieu salajengna diwangun di areal saluas 80 hektar. Tugu ieu diarsitek ku Friedrich Silaban jeung R. M. Soedarsono, mimiti diwangun [[17 Agustus]] [[1961]].▼
▲Di tanggal [[17 Agustus]] [[1954]] hiji komite nasional diwentuk jeung sayembara rarancang monumen nasional digelar di taun [[1955]]. Aya 51 karya nu asup, ngan ukur hiji nu dijieun ku Frederich Silaban nu minuhan kriteria nu ditangtukeun ku komite, antarana ngagambarkeun karakter bangsa Indonesia jeung bisa tahan mangabad-abad. Sayembara kadua di taun [[1960]] ngan sakali deui teu aya nu lolos ti 136 pamilon. Pupuhu juri salajengna ménta Silaban pikeun nunjukkeun rarancangna ka Sukarno. Namung Sukarno teu nyatujuan rarancang éta jeung anjeunna ménta monumenna ngawentuk lingga jeung yoni. Silaban tuluy diménta ngarancang monumen ku karya éta, ngan rancangan Silaban kacida badagna nepi ka biayana kacida gedéna jeung teu mampu ditanggung ku anggaran nagara, jeung deui kaayaan ekonomi nagara nu buruk. Silaban nolak ngarancang wangunan nu leuwih leutik, jeung nyarankeun pangwangunan ditunda nepi ka ekonomi Indonesia langkung hadé. Sukarno salajengna ménta arsitek R.M. Soedarsono pikeun ngalanjutkeun rancangan éta. Soedarsono ngasupkeun 17, 8, jeung 45, ngalambangkeun [[17 Agustus]] [[1945]] Proklamasi Kemerdekaan Indonesia,ka rarancang monumen éta. <ref name="HEUKEN25"/><ref name="NATMONOFF39">National monument Office, Jakarta (1996) pp. 3-9</ref> luhur cawan ti halaman nya étta 17 meter, lebar dasar monumen nya éta 8 meter, sarta lebar halaman cawan nya éta 45 meter.
▲Tugu Peringatan Nasional ieu salajengna diwangun di areal saluas 80 hektar. Tugu ieu diarsitek ku Friedrich Silaban jeung R. M. Soedarsono, mimiti diwangun [[17 Agustus]] [[1961]].
| |||