Aci sampeu: Béda antarrépisi

Konten dihapus Konten ditambahkan
Nyieun kaca anyar '''Aci sampeu''' mangrupa butiran pati sampeu anu utamana dipaké dina nyieun puding sarta minangka jadi bahan pikeun ngandelan kadaharan anu éncér.<ref name=sumber1> {{e...
(taya bédana)

Révisi nurutkeun 4 Désémber 2011 03.04

Aci sampeu mangrupa butiran pati sampeu anu utamana dipaké dina nyieun puding sarta minangka jadi bahan pikeun ngandelan kadaharan anu éncér.[1] Aci sampeu asalna tina akar hiji tatangkalan perdu anu tumuwuh di nagara-nagara nu hawana panas, di sakumna dunya. Pepelakan eta disebut "manic" atawa "cassava" jeung deui diwanoh kalayan ngaran "yuca" atawa "mandioca". Di Indonesia unggal jalma biasa wanohna kalayan ngaran "ubi kayu" atawa "sampeu". Akar pepelakan sampeu ieu ngandung kurang leuwih sapertilu zat kanji tipung sarta dua pertilu cai. Ngabutuhkeun waktu nu rada lila pikeun ngolah akar sampeu ieu nepi ka siap jadi bahan tipung pikeun nyieun kadaharan. Mimitina pisan akar eta dikumbah sarta dipesekan. Saterusna dikeueum dina cai salila tilu poe. Bisa oge diparud atawa digiling jadi bubur tipung. Bubur tipung ieu bisa dipasak sarta di dahar, atawa bisa dipoe jadi tipung nu garing. Pikeun meunangkeun tipung aci sampeu tina sampeu nu geus diparud atawa digiling eta, tuluy bubur tipung eta dicampur jeung cai bersih, nu saterusna diingkeun meh namper. Tipungna bakal namper sacara lalaunan dina dasar wadah, sedengkeun sagala kokotor bisa ngalir kaluar babarengan jeung cai panyaringna. Tipung sari eta dikaluarkeun terus dicampur deui jeung cai sarta diingkeun namper deui. Proses ieu bisa lumangsung nepi ka opat atawa lima kali. Lamun tipung ieu geus katingali bersih pisan, biasana dipoe sangkan jadi tipung garing nu bodas. Bisa oge disebarkeun di luhur hiji wadah besi kalayan seuneu nu panas sarta dipasak. Sabari dibeuleum eta, tipung terus-terusan diaduk. Samentara tipung-tipung eta diasakkeun mangka butir-butir tipung eta bakal saling nempel sarta ngabentuk bal-bal leutik anu teu kaatur wangunna.

  1. (en) [1] (Dicutat tanggal 04 Desember 2011)