Al Fatihah: Béda antarrépisi

'''Surat Al Fatihah''' ([[aksara Arab]]:'''الفاتح''') (bubuka) anu diturunkeun di Mekah sarta diwangun ku 7 ayat mangrupakeun surat anu munggaran diturunkeun diantara surat-surat anu aya dina [[Al Quran]] sarta kaasup golongan surah [[Makkiyah]] (anu turun di Mekah).<ref>http://altafsir.com/MiscellaneousBooks.asp</ref> <ref>Numutkeun Imam Jalaluddin As-Suyuti, aya 3 pamadegan, yaéta: (1) Makkiyah (surahsurat anu turun saméméh hijrah Nabi), dupi Madaniyyah (surah anu turun sanggeus hijrah naha turuna di Mekah atawa di madinah, di jalan atawa keur haji wada); (2) Makkiyyah (surahsurat anu turun di Mekah sanajan sanggeus hijrah), Madaniyyah (surahsurat anu turun di Madinah, ieu pamadegan tengah-tengah); (3) Makkiyyah (surahsurat anu ditujukeun ka urang Mekah, Madaniyyah (surahsurat anu ditujukeun ka urang Madinah). Tempo dina Al-Itqan fi Ulum Al-Qur'an Ma'rifat al-Makkiy wa al-Madaniyy, ishtilahat al-'ulama fi al-makkiy wa al-madaniyy.</ref>. Surat ieu disebut Al Fatihah (Bubuka), alatan nya ku surat ieu pisan dibuka sarta dimimitianana Al Quran. Dingaranan ''Ummul Quran'' (indung Al Quran/'''أمّ القرءان''') atawa ''Ummul Kitaab'' (indung Al Kitab/'''أمّ الكتاب''') alatan ieu surat mangrupa indung ti sakabéh eusi Al Quran. Dingaranan ogé As Sab'ul matsaany (tujuh anu diulang-ulang/'''السبع المثاني''') alatan jumlah ayatna anu tujuh sarta dibaca diulang-ulang dina [[solat]].

Sajaba dingaranan ''Al Fatihah'' (Bubuka)<ref>abc“Teu sah solat jalma nu teu maca (surat) Al Fatihah.” HR. Imam Bukhori No. 756 jeung Imam Muslim No. 394, ti sohabat ‘Ubadah bin Shomit.</ref>, surat kahiji [[Al Quran]] ieu dingaranan ogé ''Ummul Kitab'' (indung Al Kitab), ''Ummul Qur'an'' (indung Al Qur'an), ''As-sabu'ul Matsani'' (Tujuh anu Diulang), ''Ash-shalah''/'''الصلاة''' (Solat), ''al-hamd''/'''الحمد''' (Pujian), ''Al-wafiyah''/'''الوافية''' (Anu Sampurna), ''al-kanzu''/'''الكنز''' (Simpenan anu Kandel), ''asy-syafiyah'' (Anu Nyageurkeun), ''Asy-syifa''/'''الشفاء''' (Ubar), ''al-kafiyah''/'''الكافية''' (anu Nyukupkeun), sarta ''al-asas'' (Poko)