Konten dihapus Konten ditambahkan
Ilhambot (obrolan | kontribusi)
m Ngarapihkeun éjahan, replaced: oge → ogé (7), nyaeta → nyaéta (14), make → maké (13), ngarupakeun → mangrupa, yen → yén , dipake → dipaké (28), ea → éa (6), Kabeh → kabéh (6) using AWB
m Ngarapihkeun éjahan, replaced: dipake → dipaké (4), samemeh → saméméh, sejen → séjén (3) using AWB
Baris ka-16:
'''{{nihongo|Hiragana|平仮名|}}''' nyaéta ''[[syllabary|suku kata]]'' dina [[Basa Jepang]], salah sahiji tina opat [[Japanese writing system|sistim nulis Basa Jepang]], nyaéta [[katakana]], [[kanji]] jeung [[romanization of Japanese|rōmaji]] (atawa [[Latin alphabet|huruf Latin]]). Boh hiragana jeung katakana duanana maké sistim [[kana]], numana unggal syumbol ngagambarkeun hiji [[mora (linguistik)|mora]]. Unggal ''kana'' hurup hirup (saperti ''a'' あ); konsonan dituturkeun ku hurup hirup (saperti ''ka'' か); atawa ''n'' ん, [[nasal consonant|nasal]] [[sonorant]] nu gumantung kana konteksna saperti ''m'', ''n'', atawa ''ng'' dina basa Inggris ([[IPA]] {{IPA|ŋ}}), atawa saperti [[nasal vowel]] dina [[French language|Basa Perancis]].
 
'''Hiragana''' dipaké keur kecap nu euweuh huruf kanji-na, kaasup [[Japanese particles|partikel]] saperti ''kara'' から "ti," jeung ahiran saperti ''~san'' さん "Bapa, Ibu, Akang, Teteh" Hiragana ogé dipaké keur kecap nu kanji-na teu dipikanyaho kunu nulis, ogé kunu maca, atawa bentuk formal keur kaperluan tulisan. [[Okurigana|Infleksi kecap pagawean jeung kecap sipat]], upama dina conto {{nihongo|''tabemashita''|食べました|ate}}, ''BE MA SHI TA'' ditulis dina hiragana. Dina sababaraha kasus, bagéan akar ieu ogé ditulis dina hiragana. Hiragana ogé dipke keur kaperluan cara maca kanji disebutna ''[[furigana]]''. Artikel [[Japanese writing system|sistim nulis Basa Jepang]] ngajelaskeun leuwih jentre kumaha sistim nulis ieu dipakedipaké.
 
Aya dua sistim utama keur [[Kana#Collation|susunan hiragana]], susunan heubeul [[iroha]], sarta susunan nu leuwih anyar [[gojūon]].
Baris ka-31:
==Tabel hiragana-[[Romanization of Japanese|rōmaji]] ==
 
Tabel dihandap ieu nunjukeun hiragana jeung [[Hepburn romanization|tulisan romaji]]na. Anu warna <font color=red>beureum</font> kana nu jarang dipakedipaké. kabéhanna aya 104 kasus.
{| border="0" cellspacing="2px" cellpadding="2px" width="100%"
|-
Baris ka-199:
 
==Cara ngeja==
Iwal ti partikel kecap は, を, jeung へ (''wa'', ''o'', jeung ''e''), sarta sababaraha aturan teu pasti, Basa Jepang diucapkeun saperti nu ditulis. Hal ieu teu salawasna bener: dina sistim ngeja samemehnasaméméhna, bisa ditempo dina [[historical kana usage|sajarah cara maca kana]] loba aturan cara ngeja: iwal ti dina cara maké ayeuna. Aturan cara ngeja nu sabenerna dumasar kana {{nihongo|''kanazukai''|仮名遣い|}}, "make kana".
 
Aya dua hiragana nu cara macana ''ji'' (じ and ぢ) jeung dua hiragana nu dibacana ''zu'' (ず and づ). Dua pasangan ieu teu bisa saling ngaganti. Ilaharna, ''ji'' dituliskeun じ jeung ''zu'' ditulis ず tur aya sababaraha hal nu istimewa. Lamun dua suku kata mimiti dina kecap aya dua suku kata teu maké ''dakuten'' jeung suku kata sarua maké ''[[dakuten]]'', nu dipaké nyaéta hiragana nu sarua. Conto, ''chijimeru'' (‘niiskeun’ atawa ‘nyurutkeun’) dieja ちぢめる. Conto keur kecap nu nembongkeun dakuten sora ''[[rendaku]]'', dipaké hiragana nu asli. Contona, ''chi'' (血 "getih") diucapkeun ち (chi). Lamu 鼻 hana (“irung”) jeung 血 dihijikeun, jadina ''hanaji'' 鼻血 "mimisan"), sora 血 robah tina ''chi'' jadi ''ji''. Mangka ''hanaji'' dieja はなぢ dumasar kana ち: hiragana dasar dipaké keur nuliskeun 血. Ku cara nu sarua, ''Tsukau'' (使う; "make") dieja つかう dina hiragana, jadi ''kanazukai'' (かな使い; "make kana" .. atawa .. "ortografi kana ") dieja かなづかい dina hiragana.
 
Tapi, aturan di luhur teu bisa dipaké keur kecap nu teu pakait langsung jeung harti asalna. Kecap basa Jepang‘lightning’, contona, ''inazuma'' (稲妻). Bagéan ‘稲’ hartina ’sawah’, ditulisna いな dina hiragana tur dibaca: ''ina''. Bagéan 妻 hartina ’pamajikan’ tur dibacana ''tsuma'' (つま) lamun ditulina dipisahkeun atawa leuwih sering ditulis ''zuma'' (ずま) lamun ayana sanggeus suku kata sejenséjén. Taya hiji ogé dina kompenen itu nu ‘lightning’, tapi duanana mun ngahiji nyieun kecap ‘lightning’. Dina kasus ieu, ejaan hiragana nu ilahar dipaké nyaéta いなずま tinimbang いなづま.
 
Hiragana ilaharna dipaké ngeja ''[[long vowel]]'' nu ditambahkeun kana ''[[kana]] vowel'' kadua. Kecap [[chōon]] (tanda ''vowel'' panjang) (ー) leuwih ilahar ditulis dina katakana tinimbang maké hiragana, contona kecap word らーめん, [[ramen]] (mie), tapi pamakéan ieu dianggap teu biasa.
Baris ka-218:
Munggaran hiragana dijieun, teu bisa ditarima ku sakabéh kalangan. Loba nu ngarasa yén Basa Cina leuwih nunjukeun jalma nu boga pendidikan. Dina sajarah Jepang, bentuk ''kaisho'' nyaéta karaktek nu ilahar dipaké ku lalaki, mangka disebutna {{nihongo|''onode''|男手|}}, "tulisan lalaki", sedengkeun bentuk ''sōsho'' kanji nu biasa dipaké ku awewe. Saterusna hiragana mimiti ilahar dipaké di kalangan awewe, nu teu diijinan keur sakola nu luhur saperti lalaki. Bentuk tulisan ieu ilahar dipaké tur disebutna {{nihongo|''onnade''|女手|}} "tulisan awewe". Contona, ''[[The Tale of Genji]]'' jeung novel awal-awal nu ditulis ku awewe lolobana ngagunakeun hiragana.
 
Pangarang lalaki mimiti nulis litelatur maké hiragana. Hiragana, maké gaya tulisan nu saayana, geus dipaké dina surat-surat teu resmi saperti surat pribadi, sedengkeun katakana jeung kanji dipaké keur dokumen resmi. kabéhdieunakeun, hiragana jadi remen dipaké tinimbang [[katakana]], hususna keur keca-kecap injeuman ti basa sejenséjén (contona, ti mimiti [[19th century|abad ka-19]]), dina ngaran [[transliteration]], sasatoan, telegram, sarta hal-hal nu dianggap perlu.
 
Aslina, sakabéh soran leuwih ti hiji hiragana. Dina taun 1900, sistimna disederhanakeun numana unggal sora ngan hiji hiragana. Hiragana sejennaséjénna disebut {{nihongo|[[hentaigana]]|変体仮名|}}
 
Sajak atawa ''lagu [[Iroha]]'' ("lagu/sajak warna-warni"), dina abad ka-10, ngagunakeun sakali hiragana (iwal ti ''n'' ん). Di handap nembongkeun romanisasi hiragana; dibaca dina cara maca Basa Jepang modern.
Baris ka-265:
{{Unicode chart Hiragana}}
 
Dina Unicode blok hiragana kasusun ku sakabéh karakter hiragana dina runtuyan modern, kaasup ''vowels'' leutik jeung [[kana]] yōon kana keur unggal suku kata, kaasup ''wi'' jeung ''we'' nu kuno tur ''vu'' nu jarang dipakedipaké. Sakabéh kombinasi hiragana boh ''dakuten'' jeung ''handakuten'' nu dipaké dina Basa Jepang modern kawengku, sarta bisa dipaké ku maké hiragana dasar dituturkeun ku karakter [[dakuten]] jeung [[handakuten]] (U+3099 jeung U+309A). Metoda ieu dipaké ku nambahkeun ''diacritics'' kana [[kana]] nu teu ilahar dipakedipaké, contona maké dakuten keur ''vowel'' murni atawa handakuten kana [[kana]] nu teu kaasup grup-h.
 
Karakter U+3095 jeung U+3096 nyaéta か (''ka'') leutik jeung け (''ke'') leutik. U+309F nyaéta ''digraph'' より (''yori'') biasana dipaké dina teks nu nangtung. U+309B jeung U+309C nyaéta spase(taya kombinasi) sarua jeung karakter dakuten jeung handakuten.