Basa Jepang: Béda antarrépisi
Konten dihapus Konten ditambahkan
m Ngarapihkeun éjahan, replaced: oge → ogé (12), nyaeta → nyaéta (18), make → maké (8), rea → réa (2), ngarupakeun → mangrupa (5), yen → yén (2), dipake → dipaké (20), diantara → di antar using AWB |
m Ngarapihkeun éjahan, replaced: di pake → dipaké (2), dipake → dipaké (3), Samemeh → saméméh, sejen → séjén (10) |
||
Baris ka-17:
'''Basa Jepang''' (日本語, {{Audio|ja-nihongo.ogg|''Nihongo''}}) digunakeun ku leuwih ti 127 milyar jalma, mangrupa basa utama di [[Jepang]], salian ti éta dipaké ogé ku komunitas imigrant Jepang di sakuliah dunya. Basa Jepang dianggap salaku [[agglutinative language|basa persatuan]] sarta kawentar ku sistem [[Japanese honorifics|honorifik]] kompleks nu ngagambarkeun hirarki alami kahirupan Jepang, kecap gawe sarta susunan kalimahna nembongkeun hubungan antara nu ngobrol jeung nu diajak ngobrol. Intonasi dina ngobrol relatif leutik, sarta mibanda sistem beda-leksikal dina [[Japanese pitch accent|pitch accent]]. Hal ieu dumasar kana rekaman kajadian ti mimiti [[8th century|abad kadalapan]], nu mana aya tilu pola [[Basa Jepang heubeul]] nu digabungkeun.
Basa Jepang ditulis ku tilu jenis huruf anu beda nyaéta: [[Chinese characters|tulisan Cina]] (disebut ''[[kanji]]''), sarta dua skrip [[syllabary|''syllabic'']], ''[[hiragana]]'' jeung ''[[katakana]]''. [[Latin alphabet|Hurup Latin]] (disebut ''[[rōmaji]]'') ogé dipaké dina Basa Jepang modern, hususna keur ngaran parusahaan, iklan, sarta lamun ngasupkeun data Basa Jepang dina komputer. [[Arabic numerals|Angka Arab]] ilahar dipaké keur nulis nomer, sanajan kitu angka tradisional China/Jepang ogé ilahar
Kosa kata Basa Jepang meunang pangaruh nu kuat ku injeuman tina basa
== Klasifikasi ==
{{utama|Japanese language classification}}
[[Historical linguistics|Ahli sajarah bahasa]] nu nalungtik Basa Jepang sacara husus percaya yén aya dua kulawarga di Basa Jepang nyaéta kulawarga basa [[Japonic language|Japonic]] jeung kulawarga basa [[Ryukyuan languages|Ryukyuan]]. (Pamanggih
Sacara rundayan kulawarga Basa Japonic teu dipikanyaho pasti. Sababaraha téori nu diusulkeun, pakait kaditu kadieu jeung kulawarga basa
== Distribusi geografis ==
Sanajan basa Jepang sacara eksklusif dipaké di Jepang, Basa Jepang kadangkala dipaké di tempat
=== Status resmi ===
Baris ka-36:
Basa Jepang nyaéta basa resmi Jepang sarta ngan Jepang nu maké Basa Jepang salaku basa resmi pagawéan. Aya dua bentuk basa standar: {{nihongo|''hyōjungo''|標準語|}} atawa basa Jepang standar, jeung {{nihongo|''kyōtsūgo''|共通語|}} atawa Basa Jepang ilahar. Kawijakan pamarenta ngamodernisasi Basa Jepang, ngajadikeun lobana nu teu jelas basa di antara kaduana. ''Hyōjungo'' diajarkeun di sakola tur dipaké dina [http://www.acaratipi.com/ acara tipi] sarta resmi dina komunakasi sarta versi Basa Jepang itu nu dijelaskeun dina ieu artikel.
Basa Jepang standar dibagi oke kana {{nihongo|''bungo''|文語|}} atawa "basa literatur," jeung {{nihongo|''kōgo''|口語|}} atawa "basa paguneman", numana ngabogaan beda aturan grammar jeung sababara variasi dina kosa kata. ''Bungo'' nyaéta metoda utama nulis Basa Jepang nepi ka ahir taun 1940-an tur masih keneh
=== Dialek ===
{{utama|dialék Basa Jepang}}
Puluhan dialek paguneman di Jepang. Kaayaan ieu ku sabab sababaraha alesan nyaetéa lilana pulo dicicingan, pulo nu daerah pagunungan sarta panjangna sajarah Jepang nu kapisah boh kaluar atawa ka jero. Tipe dialek dibedakan ku aksen, infleksi [[morfologi (linguistik)|morfologi]], [[kosakecap]], jeung partikel nu
Dialek utama nu beda dina Basa Jepang nyaéta antara tipe Tokyo (東京式, ''Tōkyō-shiki'') sarta tipe beulah kulon (京阪式, ''Keihan-shiki''), sanajan tipe dialek Kyushu rada beda saeutik jadi tipe katilu. Tiap tipe dialek dibagi duei kana sub bagéan. Dialek tipe-kulon sabenerna aya di wewengkon tengah, watesan kasarna nyaéta Préféktur [[Toyama Prefecture|Toyama]], [[Kyoto Prefecture|Kyōto]], [[Hyogo Prefecture|Hyōgo]], jeung [[Préféktur Mie|Mie]]; sabagian dialek [[Shikoku]] kaasup ogé dialek tipe Kulon. Dialek beuki ka kulon sabenerna tipe Tokyo. Kategorei panungtung dialek nyaéta turunan tina dialek [[Old Japanese|Jepang Kuno]] beulah Wetan; dialek ieu dipaké di [[Hachijojima]], [[Tosa Province|Tosa]], sarta sababaraha tempat
Dialek ti sababaraha wewengkon, saperti [[Tōhoku Region|Tōhoku]] atawa [[Tsushima]], bisa ogé kaharti ku bagéan
[[Basa Ryukyu]], pakait raket jeung urang Jepang, aya beda nu cukup keur nganggap beda jeung cabang kulawarga [[Basa Japonik]], sarta tanya dialekna dina Basa Jepang. dipaké di [[Kapuloan Ryukyu]] sarta sababarha pulo nu sacara politik kaasup kana [[Kagoshima Prefecture|Prefektur Kagoshima]]. Basa ieu teu ngan sakadar teu dipikaharti ku urang Jepang, tapi ku nu migunakeun basa Ryukyu
Ayeuna, Basa Jepang Standar dipaké di sakabéh wewengkon Jepang, teu ngan ukur dina [[tipi]] jeung [[radio]], tapi ogé dipaké dina tanda-tana lalu lintas di sakuliah Jepang saperti dina sistim jalan raya, kareta api jeung bandar udara. Para pamuda ilahar maké dialek lokal tur basa standar, sanajan dina sababaraha kasus, basa lokal dipangaruhan ku basa standar, jeung versi "standar" Basa Jepang wewengkon ogé dipangaruhan ku dialek-lokal.
Baris ka-91:
=== ''Infleksi'' jeung ''konjugasi'' ===
Kecap barang dina Basa Jepang henteu dumasar boh kana jumlah atawa jenis. Upamana ''hon'' hartina "buku" atawa "buku-buku". Hal ini sacara eksplisit bisa nembongkeun leuwih ti hiji, bisa ku cara nambahkeun jumlahna (biasana maké [[Japanese counter word|kecap itungan]]) atawa ku nambahkeun ahiran (jarang
Kecap gawe nyaéta [[Japanese verb conjugations|gabungan]] nu nembongkeun "tenses", nu aya dua, nyaéta: baheula jeung kiwari, atawa lain-baheula, nu dpake keur kiwari jeung nu bakal datang. Kecap gawe ngagambarkeun nu dipilampah, bentuk''-te iru'' nembongkeun terus lumangsung (atawa tacan rengse). Conto
<!--
Baris ka-177:
{{utama|Sistim tulis Jepang}}
Mimitina, tulisan Basa Jepang ngagunakeun [[Classical Chinese|Basa Cina klasik]], numana ngaran Jepang digambarkeun ku karakter nu dipaké dumasar kana sora ucap lain kana harti kecapna. Saterusna, ieu prinsip dipaké dina nuliskeun sajak jeung karya sastra Jepang asli, sababaraha kecap ditulis maké karakter nu dumasar kana hartina lain kana sora ucap baca Cina. Conto tina campuran ieu nyaéta [[Kojiki]], nu ditulis dina taun 712 SM. Hal ieu mangrupa munggaran tina maké karakter Cina dina nuliskeun Basa Jepang, disebutna ''man'yōgana'', hiji tulisan nu maké karakter CIna keur sora ucap dina ngaruntuykeun kecap Basa Jepang keur diucapkeun unggal kecapna.
|