Sistim tulis Jepang: Béda antarrépisi

Taya sistim tulisan nu dipaké dina Basa Jepang nepi ka mimiti diwangunna [[manyogana|man'yōgana]] ([[:ja:万葉仮名|万葉仮名]]), nu maké karakter Cina keur sora fonetiknafonétikna (diturunkeun keu maca Basa Cina) tinimbang semantikna. Man'yōgana mimiti dipaké keur nulis sajak, saperti dina [[Manyoshu|Man'yōshū]] ([[:ja:万葉集|万葉集]]), nu mimiti dipaké samameh taun 759, sarta ti dinya diturunkeun sistim tulisan nu aya ayeuna. [[Hiragana]] jeung [[katakana]] duanana tumuwuh tina man'yōgana.

Sabab loba kecap jeung konsepkonsép nu asup ka Jepang ti Cina teu sarua jeung pamake aslina, loba kecap nu asup kana Basa Jepang sacara langsung nu cara ngucapkeunna sarua jeung [[Chinese language|Basa Cina]] asli. Cara maca Basa Cina ieu disebutna ''[[onyomi|on-yomi]]'' ([[:ja:音読み|音読み]]), sarta kosa kata sakabéhna dumasar kana [[Sino-Japanese]]. Dina waktu nu sarua, pamake Basa Jepang asli ngabogaan kecap ku pakait jeung kanji injeuman. Pangaran loba maké kanji jeung ngagambarkeun ieu kecap. Cara maca Basa ieu disebutna ''[[kunyomi|kun-yomi]]'' ([[:ja:訓読み|訓読み]]). Hiji kanji bisa teu mibanda, hiji atawa sababaraha ''on-yomi'' jeung ''kun-yomi''. [[Okurigana]] cara nulis sanggeus ''kanji'' mimiti keur kecap gawe jeung sipat tur keur ngabantu sangkan teu bingung dina maca sababaraha kanji. Karakter nu sarua bisa dibacara ku sababaraha cara gumunatung kana kecapna. Contona, karakter keur 行 dibaca ''i'' keur suku kata mimiti ''iku'' (行く) 'indit', ''okona'' keur mimiti tilu suku kata ''okonau'' (行う, "nyokot"), ''gyō'' dina susunan kecap ''gyōretsu'' (行列, "garis" atawa "prosesi"), ''kō'' dina kecap ''ginkō'' ([[:ja:銀行|銀行]], "bank"), jeung ''an'' dina kecap ''andon'' (行灯, "lentera").

[[Linguistics|Ahli basa]] kadangkala ngabandingkan kecap injeuman Basa Jepang jeung adaptasi tina Basa Cina kana Basa Jepang saperti pangaruhna [[Norman conquest]] [[England]] kana [[English language|Basa Inggris]]. Saperti dina Basa Inggris, [[synonym|sinonim]] Basa Jepang bedabéda ti aslina, keur kecap boh tina Basa Cina atawa Basa Jepang Asli. Kasaruaan séjénna, kecap asli Basa Cina ilahar dipaké leuwih resmi atawa intelek dina kontek ku pamake Basa Jepang, saperti pamake Basa Inggris leuwih sering maké kecap [[latin]] keur nandakeun leuwih luhur [[Register (linguistics)|kamampu]]na.

Parobahan nu nyata dina abad ka-19 [[Meiji era]] teu nyababkan akibat langusng kana sistim tulis Jepang, sanajan basa sorangan robah ku sabab lobana literatur tina reformasi pendidikan, lobana asupan kecap anyar; boh kecap injeuman tina basa séjén atawa jieunan anyar sarta hasilna gerakan saperti pangaruh 言文一致 ''(genbun'itchi)'' nu dihasilkeun dina Basa Jepang dina tulisan "colloquial" keur ngagantikeun gaya tulisan klasik nu dipaké saméméhna. Hesena nulis Basa Jepang jadi topik nu loba didiskusikeun, sababaraha usulan sanggeus taun 1800-an sangka jumlah ''[[kanji]]'' nu dipaké diwatesan. Usulan séjénna, keur ngaganti sakabéh tulisan nu lain Basa Jepang (usulan ieu kurang hasil) dina ''[[kana]]'' atawa ''[[romaji]]''. Periodepériodeu ieu nembongkeun tanda baca gaya tulis kulon mimiti dipikawanoh dina tulisan Jepang (Twine, 1991).

Sabagéan kagagalan reformasi taun 1900 ditambah ku naekna rasa nasionalisme di Jepang sacara efektif nahan reformasi dina sistim tulisan. Periodepériodeu saméméh [[World War II|Perang Dunya II]] nembongkeun usulan keur teges kana pamakéan sajumlah ''kanji'', sarta sababaraha koran sacara sukarela teges kana pamakéan ''kanji'' tur leuwih loba maké ''[[furigana]]'', tapi taya dukungan resmi tur loba tangtangan oge.

Periodepériodeu sanggeus [[Perang Dunya II]] nembongkeun parobahan nu gancang tur nyata dina reformasi sistim tulisan. Hal ieu sabagéan tina pangaruh kawijakan pamaréntah, tapi sacara nyata ngaleungitkeun konservatif tina kontrol sistim pendidikan, nu hartina ngoméan nu geus aya saméméhna. Reformasi utama nyaéta:

Sistim tulis Basa Jepang ngidinan keur nepikeun informasi dina komunaksi jeung basa séjén migunakeun kecap nu bedabéda atawa ku nambahkeun katerangan ngeunaan éta kecap. Contona, kanji ''watashi'' atawa ''watakushi'' 私 "kuring" ilahar dipaké dina tulisan formal boh ku lalaki atawa awewe. Hiragana ''watashi'' わたし leuwih ilahar dipaké ku awewe dina tulisan informal saperti catetan harian atau surat ka bababaturan. Katakana ''watashi'' ワタシ jarang dipaké. Rōmaji ''watashi'' teu pernah dipaké, iwal ti dina kontek sakabéh-rōmaji.

Aya sababaraha cara pikeun alih aksara Jepang ka Romawi. Métode [[Romanisasi Hepburn|Hepburn]] nu ditujukeun pikeun pamaké [[basa Inggris]] sacara ''de facto'' baku dipaké, boh di luar atawa di Jepang sorangan (ogé dipaké di [[:en:|Wikipédia basa Inggris]]). Sistim [[Kunrei-shiki]] leuwih hadé dipaké pikeun kana, sahinggaantukna leuwih ngagampangkeun pikeun urang Jepang; disahkeun ku Kamentrian Atikan Jepang, tapi jarang dipaké di luar. Sistim lianna di antarana [[Nihon-shiki]], [[JSL]], jeung [[Wapuro romaji|Wāpuro]].