Sistim tulis Jepang: Béda antarrépisi

Konten dihapus Konten ditambahkan
Ilhambot (obrolan | kontribusi)
m Ngarapihkeun éjahan, replaced: beda → béda (2), konsep → konsép, fonetik → fonétik, Periode → périodeu (3), sahingga → antukna
Ilhambot (obrolan | kontribusi)
m Ngarapihkeun éjahan, replaced: efektif → éféktif, migunakeun → ngagunakeun (4), modern → modérn (3), nunjukeun → nunjukkeun (2)
Baris ka-43:
|}
 
[[kana#Collation|Gabungan]] (susunan kecap) dina Basa Jepang leuwih dumasar kana [[kana]] tinimbang kanji, nu nunjukeunnunjukkeun cara maca éta kecap. Kana disusun maké dua cara susunan nyaéta, susunan anyar [[gojūon]] (lima puluh - sora), atawa susunan-heubeul [[iroha]]. [[Japanese dictionaries|Kamus karakter Basa Cina]] ogé dipaké keur gabungan sistim [[Radical (Chinese character)|radikal]].
 
==Cara make skrip==
Baris ka-59:
*[[grammatical particle|partikel gramatikal]] (''joshi'' 助詞),
*Kecap Basa Jepang nu teu ngabogaan ''kanji'', mun ''kanji'' hese dibacana, tur
*nunjukeunnunjukkeun kumaha cara maca kanji ([[furigana]] 振り仮名).
Tempo artikel [[hiragana]] keur leuwih jelasna.
<!--
Baris ka-92:
Sacara tradisional, Basa Jepang ditulis dina format nu disebut ''tategaki''. Dina format ieu, karakter ditulis di katuhu ke kenca. Sanggeus nepi ka panghandapna dina unggal kolom, nu maca neruskeun deui ka luhur beulah kencana. Sistim kolom ieu nuturkeun sistim dina Basa Cina.
 
Basa Jepang modernmodérn ogé migunakeunngagunakeun sistem nulis séjénna nu disebut ''yokogaki''. Sistim nulis ieu saperti dina nulis Basa Eropa upamana Basa Inggrism nu karakterna disusun unggal baris, dibaca ti kenca ka katuhu, tur diteruskeun ka baris saterusna ka arah handap.
 
== Sistim nulis kiwari ==
Baris ka-98:
Sistim tulisan Basa Jepang kiwari bisa dituturkeun balik ka abad ka-4 AD, mangsa tulisan Basa Jepang mimiti dipaké di Jepang. Taya bukti nu pasti yén sistim tulisan Jepang asli leuwih tiheula tinimbang pangwanoh kana Basa Cina.
 
Sanajan aya sababaraha bukti ngeunaan tulisan saméméhna nu disebut ''[[jindai moji]]'' (oge ''kamiyo moji'', [[:ja:神代文字|神代文字]], hartina "tulisan umur tuhan") kapanggih dina tulisan modernmodérn, sababaraha [[pictographic]], sababaraha [[Runic alphabet|runic]], sarta sabababaraha deukeut kana [[Korean language|Basa Korea]] [[Hangul]], ieu dianggap salaku promosi "hoax" [[Japanese nationalism|nasionalisme Jepang]] dina taun 1930-an. Contona bisa kapanggih di [http://www.langmaker.com/db/alp_jindaimoji.htm here].
 
Mimitina, karakter Basa Cina teu dipaké keur nulis Basa Jepang; sacara literatur hartina kamampu keu maca jeung nulis [[Classical Chinese|Basa Cina Klasik]]. Sistim ieu disebutna [[kanbun]] ([[:ja:漢文|漢文]]) nu geus dimekarkeun, nu maké boh karakter Cina ([[kanji]]) jeung kadang-kadang nu ampir sarua jeung grammar Basa Cina, tapi remen tanda diacritik diteundeun deukeut teks Basa Cina keur méré tanda nu sarua dina Basa Jepang. Sajarah tulisan mimiti Jepang, [[Kojiki]] ([[:ja:古事記|古事記]]), dipercaya geus dipaké saméméh 712, saperti tulisan dina kanbun. Ayeuna sakabéh SMA di Jepang jeung sababaraha SMP ngajarkeun kanbun salaku bagéan tina kurikulum Basa Jepang.
Baris ka-123:
=== Samemeh PDII ===
 
Sabagéan kagagalan reformasi taun 1900 ditambah ku naekna rasa nasionalisme di Jepang sacara efektif nahanéféktifnahan reformasi dina sistim tulisan. périodeu saméméh [[World War II|Perang Dunya II]] nembongkeun usulan keur teges kana pamakéan sajumlah ''kanji'', sarta sababaraha koran sacara sukarela teges kana pamakéan ''kanji'' tur leuwih loba maké ''[[furigana]]'', tapi taya dukungan resmi tur loba tangtangan oge.
 
=== Sanggeus PDII ===
 
périodeu sanggeus [[Perang Dunya II]] nembongkeun parobahan nu gancang tur nyata dina reformasi sistim tulisan. Hal ieu sabagéan tina pangaruh kawijakan pamaréntah, tapi sacara nyata ngaleungitkeun konservatif tina kontrol sistim pendidikan, nu hartina ngoméan nu geus aya saméméhna. Reformasi utama nyaéta:
* kawijakan maké sakabéh ''kana'' nu cara ngucap modernmodérn (現代仮名遣い ''gendaikanazukai''), ngagantikeun [[historical kana usage|pamakean kana heubeul]] (1946);
* mimiti migunakeunngagunakeun ''[[tōyō kanji]]'' (当用漢字), nu jumlah ''kanji'' diwatesan dipaké di sakola, teksbook jeung sajabana, tina 1,850 (1946), jeung nyederhanakeun bentuk kanji (tempo [[Shinjitai]]);
* mimiti migunakeunngagunakeun kanji nu susunan ''kanji'' disatujuan keur dipaké di sakola (1949);
* mimiti nambahkeun ''[[jinmeiyō kanji]]'' (人名用漢字) nu mangrupa kombinasi jeung ''tōyō kanji'' keur dipaké dina ngaran (1951).
 
Baris ka-143:
==Nuansa sistim nulis==
 
Sistim tulis Basa Jepang ngidinan keur nepikeun informasi dina komunaksi jeung basa séjén migunakeunngagunakeun kecap nu béda atawa ku nambahkeun katerangan ngeunaan éta kecap. Contona, kanji ''watashi'' atawa ''watakushi'' 私 "kuring" ilahar dipaké dina tulisan formal boh ku lalaki atawa awewe. Hiragana ''watashi'' わたし leuwih ilahar dipaké ku awewe dina tulisan informal saperti catetan harian atau surat ka bababaturan. Katakana ''watashi'' ワタシ jarang dipaké. Rōmaji ''watashi'' teu pernah dipaké, iwal ti dina kontek sakabéh-rōmaji.
 
Susunan Kanji ogé méré kateupastian dina cara maca keur kaperluan gaya. Contona dia [[Natsume Soseki]] carita pondok ''The Fifth Night'', pangarang maké 接続って keur ''tsunagatte'', [[gerund]]ive [[Japanese grammar#Verbs|bentuk ''-te'']] tina kecap ''tsunagaru'' ('ngahubungkeun'), nu ilahar ditulis nyaéta 繋がって atawa つながって. Tempo ogé [[furigana]] keur leuwih jelasna.