Songkét: Béda antarrépisi

[[Gambar:Aesan Gede Songket Palembang.jpg|thumb|300px|right]]

'''Songkét''' nyaéta [[tinun]] anu disulam ku [[benang]] benang [[emas]] ([[pérak]]), biasana dipakéna ku kaom wanoja.<ref name=sumber1>{{id}} [http://pusatbahasa.kemdiknas.go.id/kbbi/index.php] (Dicutat tanggal 29 Oktober 2011)</ref> Tinun songkét mangrupa salah sahiji warisan budaya [[Karajaan Sriwijaya]], anu nepi ka kiwari terus mekar sarta jadi kabanggaan masarakat [[Sumatera Kidul]] (Sumsel).<ref name=sumber2 /> Pikeun masarakat Sumsel, harti salembar lawon songkét baris ngawarnaan tahapan kahirupan maranéhanana saprak lahir nepi ka ajalna.<ref name=sumber2 /> Ti selembar lawon ieu ogé jelema nyadar ayana budaya luhur mangsa ka tukang, anu nyieun leungeun-leungeun mangsa kiwari bisa parigel dina salambar demi salmbar benangna jadi lembaran lawon anu pinuh cita rasa luhur.<ref name=sumber2>{{id}} [http://melayuonline.com/ind/culture/dig/1589 ] (Dicutat tanggal 29 Oktober 2011)</ref> Sajarah nyatet saprak diwanohkeun ku padagang [[Cina]] sarta [[India]] dina Abad VIII, ngan pengrajin [[Sriwijaya]] anu bisa nyampurnakeun téknik tinun songket ku kituna ciri motif sarta kualitas songkét warisan budaya Sriwijaya ieu ajén senina téh luhur.<ref name=sumber2 /> Nepi ka kiwari kacatet aya ratusan pola has songkét asalna ti Pelembang di antarana motif Bungo Ujung, Nago Besaung, Bungo Melati, Terima Pérak, Pacar Cina, Tetes Mider, Tiga Negri, Jando Beraes, Bungu Pacik, sarta loba deui.<ref name=sumber2 />