Raksukan: Béda antarrépisi

Ditilik tina sajarahna kamekaran kabudayaan manusa, bisa ditalungtik hal-hal anu aya patalina jeung raksukan.<ref name="baju"/> Dina hakékatna raksukan anu mekar dimasarakat ayeuna téh mangrupa kamekaran tina bentuk raksukan peradaban barat.<ref name="baju"/> Tapi raksukan barat ogé mangrupa serepan tina tilu budaya nyaéta [[Yunani Kuno]], [[Romawi]] jeung [[Nasrani]].<ref name="baju"/> Kamekaran jaman ogé mangaruhan kana raksukan anu saluyu jeung kamekaran [[élmu]], [[pangaweruh]], [[téknologi]], jeung [[seni]] ([[IPTEKS]]).<ref name="baju"/> Dina jaman prasejarah manusa encan wawuh kana raksukan saperti ayeuna.<ref name="baju"/> Manusa hirup alatan moro saperti ayeuna.<ref name="baju"/> Tapi manusa hirup alatan cara moro, [[tatanén]], jeung hirupna pundah-pindah ti hiji tempat ka tempat séjén ku cara ngamangpaatkeun naon anu kapanggih disabudeureunana.<ref name="baju"/> Nalika maranéhna moro [[sato]], maranéhanana téh lain dagingna wungkul tapi jeung kulitna, dagingna pikeun di dahar jeung kulitna pikeun nutupan awakna.<ref name="baju"/> Nalika éta manusa mimiti mikir yén nutupan awak tina pangaruh alam jeung sabudeureunana saperti pangaruh hawa, sato, [[cuaca]] atawa [[iklim]] jeung barang-barang anu ngabahayakeun.<ref name="baju"/> Cara pikeun nyingkahan tina hal nu tadi téh béda-béda saluyu jeung alam sabudeureunana.<ref name="baju"/> Di daérah anu hawana tiis, manusa jaman baheula nutupan awakna ku cara awakna ditutup ku kulit [[sato]], hususna sato-sato anu buluna kandel saperti [[domba]].<ref name="baju"/> Kulit sato kasebut dibersihkeun heula tina daging jeung [[lemak]] anu nempél tuluy digaringkeun.<ref name="baju"/> Kitu ogé di daérah [[panas]], maranéhna ngamangpaatkeun kulit [[kai]] anu saméméhna dikeueum tuluy digebugan jeung digaringkeun.<ref name="baju"/> Aya ogé anu maké dadaunnan jukut jeung anu garing.<ref name="baju"/> Salain ti éta aya ogé anu maké [[ranté]] tina [[kerang]] atawa [[beubeutian]], sihung sato jeung [[huntu]] anu disusun saperti kalung.<ref name="baju"/> Ilaharna dipaké dina beuheung saperti kalung, dina leungeun saperti [[gelang]], dina [[suku]] saperti [[génggé]] jeung dina [[imbit]] pikeun nutupan bagian-bagian [[awak]].<ref name="baju"/> Ieu kabéh téh miboga pungsi pikeun jadi pamanis jeung kaéndahan salain ti éta aya kapercayayan atawa tahayul.<ref name="baju"/> Numutkeun kapercayaya baheula, yén maké barang-barang kasebut bakal némbongkeun kakuatan atawa ayana rasa kawani tina roh-roh jahat jeung pikeun dipika hormat.<ref name="baju"/> Salain ti éta aya cara lain nyaéta ku cara ngagambaran awakna anu disebutna ''tattoo''. Tapi sakabéh anu dilakukeun ku masarakat primitif encan bisa disebutkeun raksukan ku sabab seni dina raksukan mah ayana sanggeus masarakat maraké panutup awak tina kulit sato, kulit kai atawa bahan-bahan tenunan.<ref name="baju"/> Satuluyna, ayana pamanggih bahan raksukan boh tina kulit sato boh kulit kai jeung cara makéna éta jadi kasang tukang lahirna bentuk dasar raksukan.<ref name="baju"/> Bentuk dasar raksukan anu ayadi [[Indonésia]], nyaéta [[kutang]], [[papakéan]], [[ponco]], [[kaptan]] jeung [[calana]].<ref name="baju">[http://www.scribd.com/doc/35182990/asal-usul Asal Usul Busana] (Dicutat tanggal 19 November 2011)</ref>

 

 

=='''Bahan raksukan'''==