Fenomenologi

Fénoménologi (Yunani,''phénoména'' hiji hal anu datang + logos, kécap-kécap, élmu pangaweruh). Sacara umum fénoménologi bisa di sébut ogé élmu pangaweruh ngeunaan gejala-gejala ,dipaténtangkeun jeung nouménon (thing-in-itself) kantianisme.Shipley (1963:231) fénoménologi mimiti di pakéku Johann Heinrich Lambert dina buku anu jejerna Neue Organon (1764). Jeung ciri anu sarua fénoménologi ogé dipake ku Immanuek Kent ,George Wilhelm Friedrich Hegel, Martin Heidegger, Masurice Marleau-Ponty, jeung Hans-Georg Gadamer. Sanajan kitu,anu dianggap mimiti ngedalkeun fénoménologi téh nya éta filsuf Jérman Edmund Husserl (1859-1938).