'''WiBro''' (singketan tina kecap-kecap basa Inggris '''Wi'''reless '''Bro'''adband) nyaéta téknologi [[Internét]] pitarubak tanpa kabel ([[wireless broadband]]) anu dimekarkeun ku industri télékomunikasi [[Koréa Kidul]]. WiBro téh nyaéta sebutan urang Koréa Kidul pikeun standar internasional [[802.16e]] wedalan [[IEEE]] (anu populer katelah [[WiMAX]] mobil).
WiBro bisa ogé disebut layanan internét portabel anu dipancarkandipancerkeun dina frékuénsi 2,3 Gigahertz (GHZ). Pakakas [[terminal]] anu bisa ngabeunangkeun aksés internét ieu di antarana ponsél, komputer [[notebook]], sarta [[PDA]]. Dina hal mobilitas, WiBro ogé leuwih éfisién tinimbang Wifi anu ayeuna jadi standar internét tanpa kabel. Wengkuan jarak pancaran Wifi masih kawates kira-kira nepi ka 100 méter, samentara WiBro cenah bisa diaksés nepi ka jarak 1 kilométer ti stasiun pemancarna.
Aksés Wibro masih bisa ditarima dina jero kandaraan anu lajuna 60 kilométer per jam. WiBro dimekarkeun ku Samsung babarengan jeung '''Electronics and Technology Reséarch Institute''' (ETRI) sarta geus meunang sértifikat ti [[WiMAX Forum]]. Téknologi ieu sanggup ngirim data kalawan laju nepi ka 50 MbperMb per detik. LAjuLaju pangiriman datana sanggup ngunggulan laju pangiriman data nu maké téknologi [[HSDPA]] anu kamampuh ngirimkeun datana ngan nepi ka 14 Mb per detik.
WiBro maké métodeu (padika) ''duplexing'' [[TDD]] [[OFDMA]] sarta maké pita frékuénsi 8.75 MHz. WiBro diharepkeun bisa nutupan kakurang telepon mobil dina hal laju data sarta pikeun nambahkeun kamampuh mobilitas pikeun layanan internét pitarubak (contona [[ADSL]] atawa [[Wireless LAN]]). Dina bulan [[Pébruari 2002]], pamaréntah Koréa ngaalokasikeun 100 MHz tina [[spéktrum éléktromagnétik]] dina pita frékuénsi 2.3 - 2.4 GHz, sarta dina tungtung taun [[2004]] WiBro Fase 1 dibakukeun ku ''Telecommunications Technology Association'' (TTA) Koréa dina ahir taun 2005 [[International Telecommunication Union]] ([[ITU]]) negeskeun WiBro sabagé standar [[IEEE]] [[802.16e]] ([[WiMAX]] mobil). Dua pausahaan télékomunikasi (Koréa Telecom sarta SK Telecom) nawarkeun layanan komérsial dina bulan Juni taun 2006, sarta tarifna kira-kira 30 US$.
[[Base station]] WiBro nawarkeun ''data throughput'' 30 nepi ka 50 Mbit per detik sarta ngawengku jarak pancar 1–5 km. Ieu ''base station'' bisa nngahubungkeunngahubungkeun alat-alat nu bagerakkagerak dina laju nepi ka 120 km/jam (74.5 mile/jam). Dina pidangan uji coba dina gempungan APEC ''Summit'' di [[Busan]] dina tungtung taun 2005, wengkuan jeung rubakpita WiBro nu sabenerna mah rada leuwih leutik manan angka-angka kasebut. Téknologi ieu ogé nawarkeun [[Kualitas Layanan]] (QoS). Diasupkeunana QoS kana ieu téknologi ngabalukarkeun WiBro bisa ngirimkeun gambar vidéo jeung data nu peka ''loss'' (kailanganleleungitan data) lianna dina cara nu bisa diandelkeun. Ieu kabéh kacirina mangrupa kaunggulan utama WiBro dibandingkeun standar [[WiMAX]] tetep (nu disebut ogé standar IEEE 802.16a).
