'''Sisindiran''' téh asalna tina kecap sindir, anu ngandung harti omongan atawa caritaan anu dibalibirkeun, henteu togmol. Luyu jeung éta, dina [[sastra]] [[Sunda]] anu disebut sisindiran téh nyaéta karya sastra nu ngagunakeun rakitan [[basa]] kalawan padana. Ku kituna, sisindiran téh kaasup kana wangun ugeran (puisi). Sisindiran téh wangunna mibanda cangkang jeung eusi. Upama dina tradisi [[Malayu]] mah disebutna [[Pantun Malayu|pantun]]. Sisindiran téh dina ''Kamus Umum Basa Sunda'' nyaéta basa anu diréka, lolobana [[murwakanti]] sarta bisa [[Kawih|dikawihkeun]].
Upama ditilik tina wangun jeung cara ngébréhkeunana, sisindiran dibagi jadi tilu golongan nyaéta:
* [[Rarakitan]]
* [[Paparikan]]
* [[Wawangsalan]].
Ditilik tina eusina, rarakitan jeung paparikan bisa dipasing-pasing jadi tilu golongan, nyaéta: (1) Silih Asih; (2) piwuruk; jeung (3) sésébréd.
