Jamblang: Béda antarrépisi

'''Jamblang''' atawa '''jamlang''' nyaéta sarupaning ta[[tangkal]]an [[buah]] ti suku jambu-jambuan ([[Myrtaceae]]).<ref name=“Ubar”>{{Cite book | title =Ramuan Lengkap Herbal Taklukkan Penyakit| first =Prof H. | last =Hembing W.| publisher =Niaga Swadaya| location =Jakarta| year =2008| pages =271|ISBN=9789791481526|url=https://books.google.co.id/books?id=MPZrWtgMZ98C&pg=PT280&dq=jukut+SUNDA&hl=id&sa=X&ved=0ahUKEwj-taP1xMjpAhUVA3IKHejnBfoQ6AEIKDAA#v=onepage&q=jukut%20SUNDA&f=false|accessdate=(disungsi – 23 Méi 2020)}}</ref>
Tutuwuhan nu [[buah]]na [[kesed]] [[haseum]] ieu dipikawanoh ogé kalawan rupa-rupa ngaran kawas ''jambee kleng'' ([[basa Acéh]]), ''jambu kling'' ([[Gayo]]), ''jambu kalang'' ([[basa Minangkabau]]), ''jambulang'', ''jambulan'', ''jombulan'', ''jumblang'' (rupa-rupa ngaran lokal di [[Sulawesi Kalér]]), ''jambulan'' ([[Florés]]), ''jambula'' ([[Ternaté]]), ''jamblang'' ([[dialek Betawi]], [[basa Sunda]]). Ogé ''juwet'' atawa ''duwet'' ([[basa Jawa]]), ''juwet, jujutan'' ([[basa Bali]]), ''dhuwak, dhalas'' ([[basa Madura]]), ''duwe'' ([[basa Bima]]) sarta nu séjén-séjénna.<ref>Heyne, K. 1987. ''Tumbuhan Kapaké Indonésia'', jil. 3. Yay. Sarana Wana Jaya, Jakarta. Hal. 1518.</ref>

Buah jamblang ilahar didahar langsung (tanpateu diasakan heula). Di [[India]] sarta Filipina, kawas kabiasaan di sawatara wewengkon di Indonésia, buah jamblang anu asak dicampur jeung saeutik [[uyah]] sarta sakapeung ditambahan [[gula]], tuluy dikocok dina jero wadah nu ditutup (biasana dua mangkok ditangkubkeun) sahingga jadi beyé sarta ngurangan kesedna. Buah anu beunghar ku vitamin A sarta C ieu ogé bisa dijadikeun sari buah, ager atawa [[anggur (inuman)|anggur]]. Di Filipina, anggur jamblang ditarékahan sacara komérsial.<ref>Verheij, E.W.M. sarta R.E. Coronel (eds.). 1997. ''Sumber Daya Nabati Asia Tenggara 2: Buah-buahan yang bisa dimakan''. PROSEA – Gramedia. Jakarta. ISBN 979-511-672-2. Hal. 380-382.</ref>

Sawatara bagian tutuwuhan ieu ogé dipaké minangka bahan ubar tradisional atawa modéren.<ref name=“Ubar”/> Kulit tangkal, daun, buah sarta sikina mindeng dipaké minangka ubar [[kencing manis]], murus ([[diaré]]), sarta sawatara panyakit séjén.<ref name=“Ubar”/> Malah [[simplisia]] tina kulit tangkal (dipikawanoh minangka ''Syzygii cortex'') sarta siki jamblang (disebut ''Syzygii sanga'') baheula dijadikeun sediaan [[apoték]] anu henteu wajib. Di sagigireun tanin, bahan aktip anu dikandungnya antara séjén nyaéta glukosida yambolin (''jamboline'').<ref>Heyne, K. 1987. ''Tumbuhan Terpakai Indonesia'', jil. 3. Yay. Sarana Wana Jaya, Jakarta. Hal. 1518. Sutrisno, R.B. 1974. ''Ihtisar Farmakognosi'', édisi IV. Pharmascience Pacific, Jakarta. Hal. 119 dan 163.</ref>

Tangkal jamblang ogé mindeng dipelak minangka tangkal pangiuhan di pakarangan sarta [[kebon]] (contona pikeun ngiuhan pepelakan [[kopi]]), atawa minangka panahan angin (''wind break''). Kembangna alus pikeun kadaharan [[nyiruan madu]].

{{reflist|2}}