Chairil Anwar anu dipikawanoh ku sebutan "Si Binatang Jalang" (dina karyana dijudulan Aku) nyaéta pelopor Angkatan '45 anu nyiptakeun trend anyar pamakéan kecap dina berpuisi anu terkesan pohara lugas, solid sarta kuat.[1] Manéhna babarengan jeung Asrul Sani sarta Rivai Apin ngamimitian puisi modérn Indonésia.[1] Chairil Anwar maot dina umur ngora alatan panyakit TBC sarta dimakamkeun di Taman Pemakaman Umum Karét Bivak, Jakarta.[1] Poé maotna dingingetan minangka Poé Chairil Anwar.[1] Chairil ngaleukeunan atikan HIS sarta MULO, cacak atikan MULO-NA henteu tamat.[1] Puisi-puisina dipikaresep nepi ka ayeuna.[1] Salah sahiji puisina anu pangkasohorna mindeng dideklamasikeun anu dijudulan Aku (Aku mau hidup seribu tahun lagi).[1] Sajaba nulis puisi, manéhna ogé osok narjamahkeun karya sastra deungeun kana basa Indonésia. Manéhna ogé kungsi jadi redaktur rohang budaya Siasat “Gelanggang” sarta Aweuhan Kaayaan, manéhna ogé ngadegkeun “Gelanggang Seniman Merdika”(1946).[1]

Chairil Anwar
Gumelar26 Juli 1922
Walanda Medan, Sumatra Timur, Hindia Belanda
Tilar dunya28 April 1949 (yuswa 26)
Indonésia Jakarta, Indonesia
PagawéanPenyair
KabangsaanFlag of Indonésia Indonésia
Périodeu1942–1949
Gerakan literasiAngkatan ‘45
Karya nu katelahAku
Krawang Bekasi

Lanceukna, Jassin ogé boga kenangan ngeunaan Chairil Anwar.[1] “Kami kungsi ulin badminton babarengan, sarta manéhna éléh.[1] Tapi manéhna teu ngaku kaéléhna, sarta ngajak tanding terus, pamustunganana kuring éléh, kami tanding di hareup para gadis.[1] Wanoja nyaéta dunya Chairil sanggeus buku, kacatet ngaran Ida, Sri Ayati, Gadis Rasyid, Mirat, sarta Roosmeini minangka gadis anu diudag-udag Chairil, sarta kabéh ngaran gadis éta komo asup kana puisi-puisi Chairil, tapi, ka gadis Karawang, Hapsah, Chairil geus nikah ka manéhna.[1] Pernikahan éta teu berumur panjang, lantaran masalah ékonomi, sarta gaya hirup Chairil anu teu robah, Hapsah ménta cerai, waktu anakna umur 7 bulan, Chairil ogé jadi duda.[1]

Ahir hirup édit

 
Pemakaman Chairil Anwar

Vitalitas puitis Chairil henteu kungsi diimbangan ku kaayaan fisikna, anu nambahan lemah alatan gaya hirupna anu teu bener.[1] Saméméh manéhna nincak umur 27 taun, manéhna geus katerap ku sajumlah panyakit.[1] Chairil Anwar maot dina umur ngora alatan panyakit TBC. Manéhna dikuburkan di Taman Pemakaman Umum Karét Bivak, Jakarta.[1] Astanana didatangan ku rébuan fansna ti jaman ka jaman, poé maotna ogé sok dingingetan minangka Poé Chairil Anwar.[1]

Karya-karyana édit

  1. Kerikil Tajam dan yang Terampas dan yang Putus (1949);
  2. Deru Campur Debu (1949);
  3. Tiga Menguak Takdir (1950 bareng jeung Asrul Sani sarta Rivai Apin);
  4. Aku Ini Binatang Jalang (1986);
  5. Koleksi sajak 1942-1949", diedit ku Pamusuk Eneste, kecap panutup ku Sapardi Djoko Damono (1986);
  6. Derai-derai Cemara (1998).[1]

Buku kumpulan puisina diterbitkeun Gramedia berjudul Aku ini Binatang Jalang (1986).[1] Buku kumpulan puisina dipedar Gramedia dijudulan Aku Ini Binatang Jalang (1986).[1]

Karya-karya tarjamahanana nyaéta:

  1. Pulanglah Dia Si Anak Hilang (1948, Andre Gide);
  2. Kena Gempur (1951, John Steinbeck).[1]

Sedengkeun karya-karyana anu ditarjamahkeun kana basa Inggris, Jerman sarta Spanyol nyaéta:

  1. "Sharp gravel, Indonesian poems", ku Donna M. Dickinson (Berkeley, California, 1960);
  2. Cuatro poemas indonesios, Amir Hamzah, Chairil Anwar, Walujati" (Madrid: Palma de Mallorca, 1962);
  3. Chairil Anwar: Selected Poems ku Burton Raffel sarta Nurdin Salam (New York, New Directions, 1963);
  4. "Only Dust: Three Modern Indonesian Poets", ku Ulli Beier (Port Moresby New Guinea):
  5. Papua Pocket Poets, (1969);
  6. The Complete Poetry and Prose of Chairil Anwar, disunting sarta ditarjamahkeun ku Burton Raffel (Albany, State University of New York Press, 1970);
  7. The Complete Poems of Chairil Anwar, disunting sarta ditarjamahkeun ku Liaw Yock Fang, jeung bantuan HB Jassin (Singapore: University Education Press, 1974);
  8. Feuer und Asche: sämtliche Gedichte, Indonesisch/Deutsch ku Walter Karwath (Wina: Octopus Verlag, 1978);
  9. The Voice of the Night: Complete Poetry and Prose of Chairil Anwar, ku Burton Raffel (Athens, Ohio: Ohio University, Center for International Studies, 1993).[1]

Sedengkeun karya-karya ngeunaan Chairil Anwar antara séjén:

  1. Chairil Anwar: miéling poé 28 April 1949, diayakeun ku Bagian Kasenian Djawatan Kebudayaan, Kementerian Atikan, Pengajaran sarta Kebudayaan (Djakarta, 1953);
  2. Boen S. Oemarjati, "Chairil Anwar: The Poet and his Language" (Den Haag: Martinus Nijhoff, 1972);
  3. Abdul Kadir Beuleum, "Sekelumit pembicaraan ngeunaan penyair Chairil Anwar" (Tungtung Tempo: Lembaga Panalungtikan sarta Pengembangan Élmu-élmu Sastra, Fakultas Sastra, Universitas Hasanuddin, 1974);
  4. S.U.S. Nababan, "A Linguistic Analysis of the Poetry of Amir Hamzah and Chairil Anwar" (New York, 1976);
  5. Arief Budiman, "Chairil Anwar: Hiji Pasamoan" (Jakarta: Pustaka Jawa, 1976);
  6. Robin Anne Ross, Some Prominent Themes in the Poetry of Chairil Anwar, Auckland, 1976;
  7. H.B. Jassin, "Chairil Anwar, pelopor Angkatan '45, dibiruyungan kumpulan hasil tulisanana", (Jakarta: Gunung Agung, 1983);
  8. Husain Junus, "Gaya basa Chairil Anwar" (Manado: Universitas Sam Ratulangi, 1984);
  9. Rachmat Djoko Pradopo, "Basa puisi penyair utama sastra Indonésia modern" (Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1985);
  10. Sjumandjaya, "Kuring: dumasar lalampahan hirup sarta karya penyair Chairil Anwar (Jakarta: Grafitipers, 1987);
  11. Pamusuk Eneste, "Mikawanoh Chairil Anwar" (Jakarta: Obor, 1995);
  12. Zaenal Hakim, "Édisi kritis puisi Chairil Anwar" (Jakarta: Dian Rahayat, 1996).[1]

Legenda Sastra édit

Chairil Anwar nyaéta legenda sastra anu hirup di batin masarakat Indonésia.[2] Manéhna jadi ilham pikeun perjuangan kamerdikaan bangsana.[2] Tapi saha sangka, penyair anu memelopori pembébasan bangsa Indonésia ti tatanan lila ieu téh ogé saurang pengembara batin anu méakkeun umurna ngan pikeun puisi? Aya tulisan ngeunaan Chairi Anwar, anu lolobana bahanana dicuplik ti buku Chairil Anwar: Sebuah Pertemuan, karya Arief Budiman, ditambah sawatara référénsi séjén sarta sajumlah wawancara.[2]

Referensi édit

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w (id)Biografi Chairil Anwar Archived 2011-09-03 di Wayback Machine (diaksés tanggal 12 Nopember 2011)
  2. a b c (id)Chairil Anwar (diaksés tanggal 12 Nopember 2011)