Sunnah (Arab: سنة sunnah, hartina "arus nu lancar jeung gampang" atawa "jalur aliran langsung") dina Islam nyoko kana sikep, tindakan, kekedalan, jeung cara rasulullah ngalaksanakeun kahirupan atawa garis-garis bajoang (tradisi) anu dilaksanakeun ku rasulullah.

Sunnah mangrupa sumber hukum kadua dina Islam, sanggeus Al-Quran. Narasi atawa informasi anu ditepikeun ku para sahabat ngeunaan sikep, tindakan, kekedalan, jeung cara rasulullah disebut hadis. Sunnah anu diparéntahkeun ku Allah disebut sunnatullah (hukum alam).

Étimologi édit

Sunnah (سنة ˈsunnah, plural سنن sunan) nyaéta kecap basa Arab anu hartina "kabiasaan" atawa "biasa dilaksanakeun".[1] Sacara istilah sunnah nyaéta jalan anu dipilih ku rasulullah jeung para sahabatna, boh patali jeung élmu, kayakinan, kekedalan, paripolah, atawa kaputusan. Kaum nu yakin kana Sunni ogé disebut Ahl as-Sunnah wa'l-Jamā'ah ("jalma-jalma tina tradisi jeung kaum (Muhammad)") atawa Ahlussunnah keur singgetanana.

Rujukan édit

Tumbu luar édit