Suung rampak

Suung rampak
Klasifikasi ilmiah
Karajaan:	Fungi
Divisi:	Basidiomycota
Kelas:	Agaricomycetes
Ordo:	Agaricales
Kulawarga:	Lyophyllaceae
Génus:	Termitomyces
Spésiés:	T. microcarpus
Ngaran binomial
	Termitomyces microcarpus; (Berk. & Broome) R.Heim (1942)
Sinonim
	Agaricus microcarpus Berk. & Broome (1871); Entoloma microcarpum (Berk. & Broome) Sacc. (1887); Gymnopus microcarpus (Berk. & Broome) Overeem (1927); Podabrella microcarpa (Berk. & Broome) Singer (1945); Termitomyces microcarpus (Berk. & Broome) R.Heim (1941); Termitomyces microcarpus f. santalensis R.Heim (1977);

Suung rampak; Gymnopus microcarpus nyaéta suung laleutik nu asalna tina kulawarga Lyophyllaceae.^[3] Ieu suung bisa dikonsumsi suung rampak sok disebut ogé, suung utah; suung ieu di Maluku disebut na kulat in sowa, di daérah Ambon disebutna kulat tanah atawa sayor tanah.^[4]^[2]

Bahan nyieun ubar édit

Suung rampak sagigireun tiasa dituang, numutkeun catetan (Ying dina taun 1987), suung rampak ku nagara-nagara di wétan hususna bangsa China geus dimangpaatekun pikeun ubar ti abad kahiji kénéh.^[4] Masarakat di nagara-nagara kulon masih kénéh nalungtik kana pimatakeunna tina ngamangpaatkeun suung pikeun bahan ubar, kusabab ayana béda konsep pikiran ngeunaan ubar hususna pikeun kasehatan awak(Birks, 1991). Juru talungtik tina Ethnomycological kiwari parantos ngungkabkeun kiwari panggunaan suung tos jadi rupa-rupa ubar di masarakat sadunya, saperti pamakéan tradisional tina (Lycoperdales sareng Tulostoma tales) pikeun tujuan ubar kiwari geus loba anu ngamangpaatkeun ogé (Birks, 1991).^[4] Conto panggunaan ubar étnologiskologi ieu suung pikeun ubar raheut (1999), élmu etnomikologis sareng panggunaan suung pikeun ubar geus mekar di antara bangsa Madhya Pradesh, di India jeung di Nepal. Urang Nahua di Tlaxcala, di Méksiko, ngagunakeun ubar tina suung pikeun ngubaran tatu sarta bujal orok anu puput, ngaleungitkeun déhidrasi, jeund sajabana.^[4]^[1]

Dicutat tina édit

↑ ^a ^b Heim R. (1942). "Nouvelles études descriptives sur les agarics termitophiles d'Afrique tropicale" (dalam bahasa French). Archives du Muséum National d'Histoire Naturelle 18 (6): 107–66 (see p. 128).
↑ ^a ^b "Synonymy: Termitomyces microcarpus (Berk. & Broome) R. Heim, Arch. Mus. Hist. Nat. Paris, ser. 6 18: 128 (1942)". Index Fungorum. CAB International. Diakses tanggal 2012-12-20.
↑ Zhishu B, Zheng G, Taihui L (1993). The Macrofungus Flora of China's Guangdong Province (Chinese University Press). New York, New York: Columbia University Press. p. 262. ISBN 962-201-556-5.
↑ ^a ^b ^c ^d Bisema, J. M (1968). Djamur: jang dapat dimakan, jang beratjun dan pengusahaan djamur merang di Indonesia. Universitas Michigan: Kinta. pp. 44–45. Disungsi4 April 2021

[Heim_1942-1] Heim R. (1942). "Nouvelles études descriptives sur les agarics termitophiles d'Afrique tropicale" (dalam bahasa French). Archives du Muséum National d'Histoire Naturelle 18 (6): 107–66 (see p. 128).

[urlFungorum:_Termitomyces_microcarpus_synonymy-2] "Synonymy: Termitomyces microcarpus (Berk. & Broome) R. Heim, Arch. Mus. Hist. Nat. Paris, ser. 6 18: 128 (1942)". Index Fungorum. CAB International. Diakses tanggal 2012-12-20.

[Zhishu_1993-3] Zhishu B, Zheng G, Taihui L (1993). The Macrofungus Flora of China's Guangdong Province (Chinese University Press). New York, New York: Columbia University Press. p. 262. ISBN 962-201-556-5.

[”Dja”-4] Bisema, J. M (1968). Djamur: jang dapat dimakan, jang beratjun dan pengusahaan djamur merang di Indonesia. Universitas Michigan: Kinta. pp. 44–45. Disungsi4 April 2021

[1]

[2]

[3]

[4]