ᮞᮥᮔ᮪ᮓ
   

ᮌᮜᮨᮍᮔ᮪ (ᮘᮞ ᮄᮔ᮪ᮓᮧᮔᮨᮞᮤᮃ pematang) ᮑᮆᮒ ᮒᮔᮩᮂ ᮓᮤ ᮞᮝᮂ ᮔᮥ ᮍᮠᮏ ᮓᮤᮏᮀᮊᮥᮊᮩᮔ᮪ ᮞᮉᮒᮤᮊ᮪ ᮕᮛᮌᮤ ᮍᮏᮌ ᮎᮄ ᮞᮀᮊᮔ᮪ ᮓᮤᮞ ᮍᮩᮉᮙᮔ᮪ ᮯ ᮞᮝᮂ.[1] ᮌᮜᮨᮍᮔ᮪ ᮇᮌᮦ ᮘᮤᮞ ᮏᮓᮤ ᮝᮒᮨᮞ᮪ ᮠᮤᮏᮤ ᮞᮝᮂ ᮏᮩᮀ ᮞᮝᮂ ᮔᮥ ᮞᮦᮏᮦᮔ᮪ᮔ, ᮔᮠ ᮝᮒᮨᮞ᮪ ᮓᮤᮔ ᮠᮁᮒᮤ ᮠᮁᮒ ᮘᮔ᮪ᮓ ᮃᮒᮝ ᮝᮒᮨᮞ᮪ ᮓᮤᮔ ᮠᮁᮒᮤ ᮕᮌᮝᮦᮃᮔ᮪.[1] ᮙᮀᮞ ᮓᮒᮀ ᮅᮞᮥᮙ᮪ ᮕᮔᮦᮔ᮪ ᮏᮩᮀ ᮍᮌᮛᮕ᮪ ᮙᮤᮌᮝᮦ ᮞᮝᮂ, ᮌᮜᮨᮍᮔ᮪ ᮒᮦᮂ ᮠᮤᮏᮤ-ᮠᮤᮏᮤᮔ ᮏᮜᮔ᮪ ᮕᮤᮊᮩᮔ᮪ ᮜᮤᮜᮤᮝᮒᮔ᮪ ᮘᮧᮂ ᮄᮔ᮪ᮓᮤᮒ᮪ ᮃᮔᮕᮧᮔ᮪ ᮘᮜᮤᮊ᮪.[2] ᮌᮜᮨᮍᮔ᮪ ᮇᮌᮦ ᮙᮤᮘᮔ᮪ᮓ ᮊᮌᮥᮔᮃᮔ᮪ ᮞᮦᮏᮦᮔ᮪ ᮒᮚᮜᮤᮃᮔ᮪ ᮍᮏᮌ ᮒᮔᮩᮂ ᮞᮝᮂ ᮏᮩᮀ ᮜᮩᮒᮊ᮪ ᮠᮨᮔ᮪ᮒᮩ ᮊᮘᮝ ᮕᮜᮤᮓ᮪, ᮘᮜᮥᮊᮁᮔ ᮒᮀᮒᮥ ᮞᮝᮂ ᮠᮨᮔ᮪ᮒᮩ ᮞᮥᮘᮥᮁ ᮓᮩᮄ.[1]

ᮌᮜᮨᮍᮔ᮪ ᮞᮝᮂ

ᮙᮀᮞ ᮍᮌᮛᮕ᮪ ᮞᮝᮂ ᮕᮤᮊᮩᮔ᮪ ᮓᮤᮕᮨᮜᮊᮔ᮪ ᮓᮩᮄ, ᮌᮜᮨᮍᮔ᮪ ᮕᮀ ᮠᮩᮜᮔ ᮓᮤᮕᮤᮌᮝᮦ ᮒᮚᮜᮤᮃᮔ᮪ ᮓᮤᮕᮧᮕᮧᮊᮔ᮪ ᮊᮥ ᮜᮩᮒᮊ᮪ ᮞᮀᮊᮔ᮪ ᮏᮀᮊᮥᮀᮔ ᮠᮨᮔ᮪ᮒᮩ ᮍᮥᮛᮀᮃᮔ᮪ ᮞᮁᮒ ᮘᮤᮞ ᮔᮠᮔ᮪ ᮎᮄ ᮜᮩᮝᮤᮠ᮪ ᮜᮧᮘ.[3] ᮔᮤᮔ᮪ᮎᮊ᮪ ᮅᮞᮥᮙ᮪ ᮍᮨᮕ᮪ᮜᮀ ᮞᮝᮂ, ᮔᮥ ᮘᮧᮌ ᮃᮒᮝ ᮔᮥ ᮍᮥᮛᮥᮞ᮪ ᮞᮝᮂ ᮌᮨᮒᮦᮔ᮪ ᮍᮥᮛᮤᮜᮤᮍᮔ᮪ ᮞᮝᮂ ᮔᮨᮙ᮪ᮕᮧ ᮌᮜᮨᮍᮔ᮪ ᮘᮤᮞᮤ ᮃᮚ ᮔᮥ ᮒᮧᮒᮧᮞ᮪ ᮊᮥ ᮊᮩᮚᮩᮕ᮪.[3] ᮔᮤᮔ᮪ᮎᮊ᮪ ᮅᮞᮥᮙ᮪ ᮑᮃᮒᮔ᮪ ᮌᮜᮨᮍᮔ᮪ ᮙᮤᮙᮤᮒᮤ ᮍᮏᮨᮏᮨᮙ᮪ᮘᮢᮀ ᮏᮥᮊᮥᮒ᮪, ᮄᮉ ᮙᮦᮛᮦ ᮙᮀᮕᮃᮒ᮪ ᮕᮤᮊᮩᮔ᮪ ᮔᮥ ᮍᮛᮤᮒ᮪ ᮍᮓᮧᮔ᮪ ᮍᮜ ᮏᮥᮊᮥᮒ᮪ ᮕᮛᮘ᮪ ᮄᮍᮧᮔ-ᮄᮍᮧᮔ.[3] ᮒᮩ ᮞᮉᮒᮨᮊ᮪ ᮌᮜᮨᮍᮔ᮪ ᮓᮤᮙᮀᮕᮃᮒ᮪ᮊᮩᮔ᮪ ᮕᮤᮊᮩᮔ᮪ ᮕᮨᮕᮨᮜᮊᮔ᮪ (ᮒᮥᮙ᮪ᮕᮀ ᮞᮛᮤ), ᮊᮚᮔᮤᮀ ᮙᮨᮜᮊ᮪ ᮠᮤᮛᮤᮞ᮪, ᮊᮎᮀ ᮕᮔ᮪ᮏᮀ, ᮏᮚᮔ᮪ᮒᮤ, ᮒᮥᮛᮤ, ᮏᮩᮀ ᮞᮏᮘᮔ.[4]

ᮒᮨᮙ᮪ᮕᮧ ᮇᮌᮦ

édit

ᮓᮤᮎᮥᮒᮒ᮪ ᮒᮤᮔ

édit
  1. a b c Kearifan Tradisional Masyarakat Pedesaan Dalam Hubungannya Dengan Pemeliharaan Lingkungan Hidup Daerah Istimewa Yogyakarta. Bandung: Direktorat Jenderal Kebudayaan. 1993. 
  2. "Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI)". KBBI. 2017-01-01. Diakses tanggal 2017-11-14. 
  3. a b c Sistem pertanian tradisional pada masyarakat Jawa: tinjauan secara arkeologis dan etnografis. Jakarta: Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, Direktorat Jendral Kebudayaan, Proyek Penelitian dan Pengkajian Kebudayaan Nusantara (Javanologi). 1985. 
  4. Usaha Tani Kacang Panjang. Bandung: Kanisius. ISBN 9789792107685.