Syaibah bin Hāsyim, anu langkung dikenal ku ngaran Abdul Muthalib, nyaéta pamingpin kaopat ti konfederasi suku Quraisy. Anjeunna lahir taun 497 sareng maot taun 579, sarta mangrupa aki ti Nabi Muhammad.

Kahirupan awal

édit

Bapana nyaéta Hasyim bin Abdu Manaf, anu mangrupa nini moyang Bani Hasyim anu terhormat, salah sahiji marga suku Quraisy di Mekkah. Aranjeunna ngaku salaku turunan Ismā'īl sareng Ibrahim. Indungna nyaéta Salma binti Amr ti Bani Najjar, klan suku Khazraj di Yatsrib (anu engke disebut Madinah). Hasyim maot nalika dagang di Syam (ayeuna Suriah), sateuacan Abdul Muthalib lahir.

Ngaran aslina nyaéta "Syaibah," anu hartosna 'anu kuna' atanapi 'anu berambut bodas,' anu ngarujuk kana garis bodas di antawis rambut hideung legamna. Kadang-kadang ogé disebut Syaibah al-Ḥamd, anu hartosna 'Panghulu garis bodas anu terpuji.' Saatos bapana maot, anjeunna dibesarkan di Yatsrib sareng indungna sareng kulawargana nepi ka yuswa kira-kira dalapan taun, nalika pamanna, Muthalib bin Abdu Manaf, sumping pikeun ngadeuheusna sareng nyuhunkeun ka indungna, Salmah, pikeun percanten ka anjeunna dina pangurusanna. Salmah awalna henteu hoyong ngantep putrana angkat, sareng Syaibah ogé nolak angkat tanpa idin indungna. Nanging, Muthalib ngajelaskeun yén kasempetan di Yatsrib henteu tiasa dibandingkeun sareng di Mekah. Salmah katarik ku penjelasanna, janten anjeunna satuju pikeun ngaleupaskeun Syaibah. Nalika mimiti sumping di Mekkah, jalma-jalma nganggap budak anu teu dikenal éta mangrupikeun palayan Muthalib, sareng mimitian nyebutna Abdul Muthalib, anu hartosna 'palayan Muthalib.'