Abjection
Abjection (hina jeung kotor, atawa pika geuléheun), konsep psikoanalisis dikembangkeun ku Julian Kristeva (2005: 35-370) sakumaha dikamukakeun dina bukuna anu judulna Powers of Horror:an Essay on Abjection (1980) keur ngajélas keun formasi subjék jeung pameliharaan subjektivitas.[1] Dina hubungan ieu abjection patutumpuk jeung fase chora.[1] Sami saréng chora, konsep abjection diinjeum tina widang psikologi, fase cermin Lacannian keur ngajélas keun katerpisahan biologis sakaligus psikologis antara orok jeung indungna.[1] Saperti anu dipikanyaho dina umumna yuswa 4-8 sasih orok sok dipisah keun tina struktur indung na anu ngajieun stigma indung nu galak.[1] kasadaran saperti ieu anu jadi keun tampéran bawahsadar, ku kituna nalika dewasa ngalaman diskriminasi jeung 'nu lian'.[1] Jantén, anu mimiti muncul nyaéta hukum maternal, lain paternal, proses anu ti konstruksi semiotik ka simbolik.[1] Numutkeun Cuddon (2013: 2) abjection mangrupa konsep konci dina mahaman sastra Gothic.[1]