Al 'Azhim nyaéta pasipatan Alloh anu hartosna nu maha agung. Allah téh bener-bener agung, katinggal tina hasil ciptaan na anu matak kataji. Alloh nyiptakeun mahluk nu nyicingan alam dunya ieu téh tina teu aya jadi aya, nyiptakeun mahluk lain ti mahluk nu tos aya, boh nu leutik ogénu gedé.[1]

Dalil

édit

Ngeunaan Al' Azhim téh ka cutat dina Al Qur'an surah Al-Haqaah ayat 152 anu artina "Kukituna galindengkeun tasbih kalayan nyebut jenengan Alloh nu maha agung"[1]

Rujukan

édit


  1. a b Azzaino, Zuardin (1988). Allah Dalam Seri Axiomatika Ilmiah Ilahiah Asma-ul Husna. PUSTAKA ALHIDAYAH. pp. 139 – 140.