(2) '' Anjeuna nu ngaluarkeun urang kafir ti golongan ahli kitab ti imah-imah maranéhna dina kajadian pangusiran nu mimiti. Aranjeun teu nyangka maranéhna moal kaluar, bari maranéhna yakin yén bénténg-bénténgna bakal bisa nahan datangna (siksa) Alloh, kukituna Alloh nibankeun (siksa) ka maranéhna ti madhab nu teu disangka-sangka jeung dicecebkeun kana haténa rasa sieun nepi ka rujad baruntakan ku polah leungeun maranéhna sorangan jeung jalma nu ariman. Yeuh, ieuh téh kudu jadi totonden pikeun jalma-jalma nu waspaos paninggalina.''.