Jabal Rahmah anu aya di Arafah, Mekah, Arab Saudi, nyaéta hiji pasir anu miboga signifikansi sajarah anu gedé dina agama Islam. Dina basa Arab, Jabal Rahmah hartina "Bukit Cinta". Numutkeun tradisi Islam, ieu bukit dianggap tempat Nabi Adam sareng Hawa ngahiji saatos diusir ti surga. Jabal Rahmah nyaksian tempat du'a nyuhunkeun pangampura ka Allah SWT sarta dihijikeun deui saatos ngalaman pangbuangan. Ku kituna, ieu bukit miboga harti simbolis minangka lambang karukunan jeung hampura.

Sajarah édit

Jabal Rahmah aya patalina jeung kajadian sajarah dina Islam. Di bukit ieu, Nabi Muhammad SAW masihan pidato pamitan ka umat Islam taun 632 M, nalika ngalaksanakeun Haji Wada (Haji Perpisahan). Ieu biantara anu katelah Wada’ Khutbah atawa Pidato Perpisahan, nyaéta momen dimana Nabi Muhammad SAW nepikeun amanat-amanat penting ka umatna.

Jabal Rahmah ogé tempat anu sering didatangan ku jamaah haji sareng umroh salaku bagian tina ibadah haji. Seueur jalma anu datang ka ieu gunung pikeun ngado'a, muhasabah, sareng nyuhunkeun pangampura ka Allah SWT. Salaku tempat bersejarah sareng sakral, Jabal Rahmah ngagaduhan peran anu penting dina perjalanan spiritual umat Islam. Bukit ieu ogé mangrupa simbol cinta jeung pangampura Allah SWT dina tradisi Islam.

Saban usum haji, utamana nalika umat Islam wukuf di Arafah, hiji pasir leutik saluhureun 70 méter jadi pinuh ku jamaah haji maké baju Ihram bodas. Aranjeunna nganteurkeun solat panjang kalayan bakti hébat. Seueur anu percaya yén tempat ieu mangrupikeun tempat anu mujarab pikeun solat.

Sababaraha jamaah haji séjén datang ka dieu kalawan motivasi panasaran atawa pikeun ngaabadikeun kenangan, boh ngaliwatan selfies atawa ku nanya jalma séjén pikeun moto jeung video. Pikeun fotografer média, balaréa jalma anu ngeusian ieu pasir leutik téh salawasna objék poto iconic anu patut diabadikeun.

Carita patepangna Adam jeung Hawa geus dalit pisan pikeun jamaah haji Indonesia. Di antara do’a anu diparéntahkeun ku baraya sareng réréncangan anu teu acan tiasa naék haji nyaéta perkawis jodo. Di tempat ieu, do'a pesenan diucapkeun. Jamaah haji Indonésia ngagunakeun waktuna di Arafah pikeun nganjang ka Jabal Rahmah. Kasempetan anu paling idéal pikeun nganjang ka tempat ieu nyaéta isuk-isuk atanapi sonten nalika panonpoé henteu panas teuing.

Kaayaan kiwari édit

Nalika urang ngadeukeutan ka wewengkon Jabal Rahmah, jumlah jamaah haji anu datang ti sagala rupa arah beuki padet. Bukit leutik ieu dikurilingan ku jalan lingkar anu ngagampangkeun jalma pikeun ngaksés tenda haji ti sababaraha sisi. Palataran badag di sabudeureun éta disemprot ku cai pikeun ngurangan hawa tina hawa panas. Di dieu, sagala rupa variasi warna kulit, ras, dedeg awak, etnis jeung kabangsaan dihijikeun dina iman Islam. Padagang ngajual rupa-rupa barang dagangan saperti baju, kopiah, tasbih jeung oleh-oleh ti jamaah haji, nyieun riungan di sabudeureun pasir. Mayoritas padagang asalna ti buana Afrika, kalawan rupa-rupa kelir kulit jeung postur awak.

Teu jauh ti pasir leutik aya Masjid Namirah. Di hiji sisi aya jalan téras anu matak ngagampangkeun nu datang ka puncak. Léngkah-léngkahna dibagi jadi tilu tingkatan, nyadiakeun tempat istirahat pikeun anu capé. Tapi, sababaraha jamaah milih nyandak jalur anu langkung nangtang ku luncat kana batu anu béda-béda ukuran sareng bentuk.

Di luhureun eta pasir aya tugu beton bodas jangkungna 8 méter jeung rubakna 1,8 méter. Korsi anu nyaman di sakurilingna dipinuhan ku jalma-jalma anu ngadoa. Hanjakal, handapeun monumen bodas katingalina hideung kusabab corétan, kalebet tulisan Arab sareng Latin. Ngaran has Indonésia ogé bisa ditempo dina tulisan dina tugu. Prajurit nangtung hansip sabudeureun tempat pikeun nyegah tulisan pantes, kayaning ngaran pencinta atawa kahayang pikeun jodoh, nu geus jadi ikon tina pasir ieu. Sanajan teu mungkin nulis dina tugu, sababaraha batu anu scribbled sapanjang kalawan simbol haté. Nalika panonpoe beuki redup dina soré, siluet beureum némbongan di sabudeureun pasir dugi ka tungtungna surup. Lampu-lampu nu nyaangan nu nyaangan wewengkon Arafah jadi titik-titik cahaya nalika geus poek.

Ti kajauhan, Munara Zamzam, anu jarakna kira-kira 25 kilométer, katingali samar di antara méga. Momen ieu diabadikeun salaku mémori yén aranjeunna parantos sumping ka dieu. Tapi, hanjakalna, sampah tina botol inuman sumebar di sabudeureun, nunjukkeun kurangna perhatian kana kabersihan sapanjang jalur ka lokasi. Pembersih nganggo kantong sampah ageung jaga di jalan, tapi kabersihan Jabal Rahmah sorangan katingalina teu dipalire. Kalayan pendekatan manajemen anu langkung saé ti pamaréntah Arab Saudi, dimana sémah tiasa ngémutan cinta anu gairah tanpa kendala halal, haram, atanapi bid'ah, tempat ieu tiasa janten tujuan anu langkung pikaresepeun. Aya pajeulitna dina kahirupan nu teu salawasna bisa diukur maké kacamata hideung bodas atawa konsep halal jeung haram.