Jimat

Jimat

Jimat nyaéta barang anu hasiatna bisa ngadatangkeun kauntungan atawa ngajaga ngajaring ka nu bogana supaya luput tina sagala pancabaya; mula-mula jalma timbul kapercayaan kana jimat yén dunya téh dieusi kakuatan gaib anu ngalantarankeun ayana hayat anu disebut mana Jimat dianggap barang anu aya maunatna. Jimat disimpenna dipusti-pusti lantaran éta kecap jimat sok dilarapkeun ka kabogoh anu jadi pupustén ati. Ngajimatan hartina méré jimat atawa méré naon-naon pikeun jimat. Ngabérésihan barang jimat disebut kokolo, upamana pedang, keris, jsb, dilaksanakeun dina bulan Mulud. Jimat paripih/ parépéh nyaéta jimat pikeun nolak sangkan jurig ngajauhan, ulah nyiliwuri atawa ngagoda.(Danadibrata) Jimat asalna tina basa Arab azimat, barang anéh nu sok dipiara hadé-hadé, sabab disangka aya pangaruhna. Jelema anu jadi kakasih sok rajeun disebut jimat.(Satjadibrata)

Geus jadi kabiasaan nu ngaranna jimat bakal ngahasilkeun naon-naon anu dimaksud jeung nulak kacilakaan. Jimat arang barangna. Wangunna aya nu mangrupa kalimah-kalimah nu kekecapanana tina kitab suci, nu hartina méré salamet nulak cilaka, samalah mangsina gé biasana mah maké sarat. Maké madu atawa minyak kasturi, gumantung kana aturan panditana. (R.H.Hasan Mustapa)

Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan.