Méhméd II
Méhméd II anu katelah Muhammad al-Fatih Fatih Sultan Mehmed atanapi Mehmed the Conqueror, nyaéta pangawasa katujuh Kakaisaran Ottoman anu maréntah ti 1444 - 1446 sareng 1451 - 1481. Anjeunna kasohor ku prestasina, khususna Penaklukan Konstantinopel. dina 1453, nu earned anjeunna nickname "The Conqueror". Mehmed dikenal salaku pamimpin anu sanggup kalayan kaahlian dina militér, sains, sareng matematika. Dina yuswa 21, anjeunna ngawasa dalapan basa.
Mehmed dianggap pahlawan di Türkiye sareng dunya Islam. Dina sajarah Islam, anjeunna dipikawanoh salaku salah sahiji pamingpin hébat, sabanding jeung Sultan Saladin Al-Ayyubi (pahlawan Islam dina Perang Salib) jeung Sultan Saifuddin Mahmud Al-Qutuz (pahlawan Islam dina perang di 'Ain Al-Jalut ngalawan Mongol. tentara). Dina kakawasaanana, Mehmed leuwih milih pajabat luhur ti kasang tukang devşirme ka jalma ti kulawarga bangsawan, nu ngajadikeun kontrol nagara sagemblengna terpusat jeung sultan.
Kahirupan awal
éditMehmed II lahir dina 30 Maret 1432 di Edirne, anu harita ibukota Kakaisaran Ottoman. Anjeunna putra Sultan Murad II sareng Hüma Hatun.
Dina yuswa sabelas, Mehmed dikirim pikeun maréntah Amasya, nuturkeun tradisi Ottoman ngirim şehzades (pangéran) pikeun administering wewengkon dina persiapan pikeun digentos ku tahta. Sultan Murad II ogé ngirimkeun seueur guru pikeun ngadidik anjeunna, kalebet Molla Gürani. Salah sahiji ulama anu berpengaruh dina waktos éta, Syekh Muhammad Shamsuddin bin Hamzah, ogé janten guru sareng penasehat caket Mehmed, khususna ngeunaan penaklukan Konstantinopel. Mehmed némbongkeun kaunggulan dina sagala rupa widang élmu dibandingkeun jeung sasama.
Sanggeus nyimpulkeun hiji pajangjian karapihan jeung Kadipaten Karaman di Anatolia dina 1444, Murad, anu leuwih museurkeun agama jeung seni batan pulitik, turun tahta sarta masrahkeun kakawasaan ka Mehmed, nu yuswa mung dua belas taun. Dina kaayaan ieu, wazir agung Çandarlı Halil Pasha gaduh kontrol anu kuat pikeun nagara éta. Halil Pasha asalna ti kulawarga Çandarlı, salah sahiji kulawarga paling boga pangaruh dina sajarah Ottoman sajaba ti dinasti Ottoman sorangan. Nanging, pangaruhna ditandingkeun ku Syekh Syamsuddin anu caket pisan sareng Mehmed.
Dina période mimiti kakawasaanana, Ottoman diserang ku Karajaan Hungaria dipingpin ku János Hunyadi, anu ngalanggar gencatan senjata dina Traktat Szeged (1444). Dina kaayaan ieu, Mehmed nanya bapana balik ka tahta, tapi Murad nampik. Mehmed nulis surat ka bapana, "Nalika anjeun sultan, datang jeung mimpin tentara anjeun. Lamun kuring sultan, abdi maréntahkeun anjeun datang jeung mingpin tentara abdi." Ahirna, Murad datang jeung mingpin tentara, ngéléhkeun gabungan Hungaria-Polandia jeung pasukan Wallachia nu dipingpin ku Raja Władysław III ti Hungaria jeung Polandia, János Hunyadi, jeung Mircea II ti Wallachia dina Patempuran Varna (1444).
Sanggeus éta, Murad balik deui ka tahta ku keukeuh Çandarlı Halil Pasha anu teu resep pangaruh kuat Shaikh Shamsuddin dina mangsa pamaréntahan Mehmed. Murad maréntah nepi ka pupusna dina 18 Pébruari 1451. Saatos pupusna, Mehmed balik deui ka tahta sarta crowned di Edirne dina yuswa salapan belas.
Kapribadian jeung kawijakan
éditDina yuswa 21 taun, Mehmed II parantos ngawasa genep basa: Turki Ottoman, Arab, Persia, Serbia, Yunani, sareng Latin. Mehmed oge pujangga anu nulis dina pseudonym "Avni" (anu hartina "pembantu").
Dina mangsa pamaréntahanana, Mehmed mindeng ngumpulkeun ulama pikeun nyaksian diskusi agama. Dina mangsa ieu, matématika, astronomi jeung agama ngahontal puncakna. Anjeunna ngondang élmuwan sareng astronom Muslim sapertos Ali Qusyji ka karatonna, sareng ngawangun paguron luhur, masjid (kalebet Masjid Fatih), cai mancur, sareng Istana Topkapı. Di sabudeureun Masjid Fatih, anjeunna maréntahkeun pangwangunan dalapan madrasah (Sahn-ı Seman Medrese) anu jadi lembaga atikan Islam pangluhurna di karajaan pikeun abad.
Mehmed ogé ngumpulkeun seniman Italia, humanis, jeung sarjana Yunani di pangadilan-Na. Salah sahiji seniman sapertos Gentile Bellini, pelukis Italia ti Venice, anu ditugaskeun pikeun ngalukis potret Mehmed ogé fresco anu ayeuna parantos leungit.
Saméméhna, anggota déwan sultan biasana asalna ti kulawarga bangsawan boga pangaruh anu kadang-kadang ngutamakeun kapentingan kulawarga maranéhanana batan kasatiaan ka sultan. Mehmed ngarobah sistem ieu ku concentrating kakuatan dina sultan jeung nunjuk pajabat tinggi ti backgrounds devşirme, ku kituna kasatiaan maranéhanana éta solely ka sultan. Wazir na, Zagan Pasha, kitu ogé panerusna, Mahmud Pasha Angelović, asalna ti devşirme. Dina 1477-1481, Mehmed formalized sentralisasi kakawasaan ngaliwatan hukum nu ngadegkeun daptar pajabat utama, kalungguhan maranéhna, tanggung jawab, gaji, hukuman, sarta hubungan maranéhanana jeung sultan. Ieu ngajadikeun anjeunna sultan munggaran nu nyieun jeung nerapkeun hukum dumasar kana otoritas sorangan. Kalawan kasatiaan pajabat na assured, Mehmed éta bisa utusan kakawasaan ka wazir na, sahingga anjeunna mundur ka pengasingan. Mehmed ngawangun témbok pikeun nutupan karatonna sareng ngajantenkeun teu tiasa diaksés ku masarakat umum atanapi pejabat anu langkung handap. Para wazir nguruskeun urusan militer sareng diplomatik, khususna dina seueur perang Mehmed.
Dina urusan agama, Mehmed masihan kabébasan agama ka rupa-rupa subjékna salami aranjeunna nurut kana paréntahna. Saatos nalukkeun Bosnia, Mehmed ngaluarkeun "Ahdname Milodraž", piagam anu masihan kabébasan Orde Fransiskan Bosnia pikeun mindahkeun sacara bébas di jero kakaisaran, ibadah di gereja sareng biara, sareng panyalindungan tina panganiayaan sareng panyiksaan. Mehmed ogé ngenalkeun sistem gedang, anu méré hak otonomi ka rahayat unggal agama pikeun ngatur sorangan tanpa loba gangguan ti pamaréntah puseur. Sanaos Islam mangrupikeun agama nagara Usmani, Syaikhul Islam salaku pamimpin umat Islam ngagaduhan jabatan anu langkung luhur tibatan pamimpin gedang agama sanés sareng wazir.
Mehmed nunjuk Gennadius Scholarius salaku Patriarch Ortodoks Ecumenical munggaran dina jaman Ottoman, ngajantenkeun anjeunna pamimpin Kristen Ortodoks sapanjang kakaisaran. Gedang Ortodoks mangrupikeun gedang non-Muslim panggedéna di Kakaisaran Ottoman. Mehmed ogé ngadegkeun Yahudi Grand Rabbinate jeung Patriarchate Arménia Konstantinopel salaku bagian tina sistem gedang. Saméméhna, dina mangsa Kakaisaran Romawi Wétan Ortodoks, anggota Garéja Arménia dilarang ibadah di Konstantinopel sabab dianggap bid'ah.
Taun-taun terahir
éditDina 1480, pasukan Ottoman dina kapamimpinan Gedik Ahmed Pasha nempatan Otranto di Italia kidul. Kakurangan pangan kapaksa sabagéan ageung tentara mundur ka Albania, nyésakeun 800 tentara leumpang sareng 500 pasukan kavaleri pikeun ngabela Otranto. Aranjeunna rencanana balik dina usum tiis. Dina waktos éta, teu acan tilu puluh taun ti Nalukkeun Konstantinopel ku Ottomans, jadi sieun timbul yen Roma bakal ngalaman nasib sarua. Paus Sixtus IV ngaluarkeun panggero pikeun perang salib, ngabalukarkeun sababaraha kota-nagara bagian di Italia, kitu ogé Perancis jeung Hungaria, pikeun ngajawab telepon. Sanajan kitu, Républik Venesia teu aub sabab kabeungkeut ku hiji perjangjian jeung Ottomans.
Dina 1481, Ferdinando, Raja Naples, ngumpulkeun tentara dipingpin ku putrana, Alfonso, kalayan bantuan ti Raja Mátyás Hunyadi. Pangepungan kota dimimitian dina 1 Méi 1481.
Dina taun anu sarua, Mehmed II mingpin tentara sorangan, tapi murag gering sanggeus datangna di Maltepe. Mehmed nyoba nalukkeun Rhodes jeung Italia kidul, tapi sababaraha sejarawan nyebutkeun yén tujuan salajengna nya éta pikeun nalukkeun Mesir, nu dikawasa ku Kasultanan Mamluk, sarta nyokot gelar khalifah dicekel ku Abbasiyah dina panangtayungan Mamluk saprak 1261. Mehmed maot dina bulan Méi. 3, 1481 dina yuswa 49. . Sejarawan Colin Heywood percaya yén Mehmed diracun ku putra cikalna, Bayezid, sedengkeun anu sanésna nunjukkeun yén anjeunna diracun ku dokter Yahudi pribadina.
Warta ngeunaan maotna Mehmed disambut kalayan kabagjaan di Éropa. Lonceng gereja disada sareng perayaan dilaksanakeun. Di Venesia, béja diumumkeun kalayan ceurik, "La Grande Aquila è morta!" (The Great Eagle geus maot!).
Saatos pupusna Mehmed, aya sengketa ngeunaan tahta antara dua putrana, Bayezid jeung Cem, ku kituna teu aya bantuan anu dikirim ka Otranto. Ieu ngakibatkeun penjajahan Ottoman di Italia kidul tungtung ngaliwatan hungkul, sarta pasukan Ottoman mundur ka Albania sanggeus ngeunaan tilu belas bulan.
Pangajen
éditSanggeus nalukkeun Konstantinopel, Mehmed II ngadéklarasikeun dirina Kaisar Romawi (Qayser-i Rûm), ngarujuk kana Kakaisaran Romawi Wétan nu geus dipuseurkeun di Konstantinopel saprak 330 M. Klaim ieu ditolak ku Garéja Katolik Roma sareng kalolobaan di Éropa Kulon, tapi diakui ku Garéja Ortodoks Wétan. Patriarch Gennadius II ngakuan Mehmed salaku pewaris tahta Romawi. Mehmed ogé ngaku turunan ti Ioannes Tzelepes Komnenos, keponakan Kaisar Ioannes II, ngaliwatan Nilüfer Hatun, pamajikan Orhan jeung indung Murad I. Ieu gelar "Kaisar Romawi" saterusna jadi salah sahiji gelar resmi ti Sultan Ottoman sanggeus maot Mehmed.
Mehmed ogé mimiti ngagunakeun gelar 'Padişah', nu asalna tina basa Pérsia jeung sarua jeung 'kaisar' dina basa Indonésia. Kalayan gelar ieu, Mehmed nyatakeun jabatanna langkung luhur tibatan raja. Gelar kaisar atawa maharaja boga kalungguhan leuwih luhur batan raja. Mehmed mangrupikeun pamimpin Ottoman munggaran anu ngagaduhan gelar ieu. Dina prak-prakanana, masarakat Usmani leuwih mindeng ngagunakeun gelar padişah pikeun pamingpinna, sedengkeun Kulon jeung Indonésia leuwih mindeng ngagunakeun gelar 'sultan', nu geus jadi gelar resmi pamingpin Ottoman saprak Murad I.
Mehmed ogé nyatakeun dirina khalifah, gelar pikeun pamimpin Muslim, sanajan dipercaya yén Murad I nyaéta pamimpin Ottoman munggaran anu ngagunakeun gelar ieu. Samentara éta, dinasti Abbasyiah masih nyekel gelar khalifah terus-terusan saprak pertengahan abad kadalapan, iwal jeda tilu taun sanggeus nalukkeun Baghdad ku Mongol dina 1258. Status pamingpin Ottoman salaku khalifah janten jelas tur taya tanding dina mangsa. jaman incu Mehmed, Sultan Selim I, anu junun nalukkeun Kasultanan Mamluk Mesir sarta narima alih gelar khalifah ti Khalifah Abbasiyah anu hirup dina panangtayungan maranéhanana.