Pahlawan Nasional Indonesia mangrupikeun panghargaan tingkat pangluhurna di Indonésia . Judul anumerta ieu dipasihkeun ku Pamaréntah Indonésia pikeun tindakan anu dianggap heroik - didefinisikeun salaku "perbuatan nyata anu tiasa diinget sareng ditiru pikeun sadérék pikeun anggota masarakat sanésna" - atanapi "nyayogikeun jasa luar biasa pikeun kapentingan bangsa sareng nagara" Kamentrian Sosial Indonesia nyayogikeun tujuh kriteria anu kedah dipiboga ku hiji jalma, nyaéta:

Warga Indonesia anu parantos maot sareng kahirupanna di dedikasikeun kana: Parantos ngalaksanakeun sareng ngalaksanakeun perjuangan bersenjata atanapi perjuangan politik / perjuangan dina widang anu sanés pikeun ngahontal / nangkep / ngabela / ngeusian kamerdikaan sareng ngawujudkeun perpaduan nasional. Parantos ngalahirkeun ideu atanapi ideu ageung anu tiasa ngadukung pangwangunan nasional sareng nagara. Parantos ngahasilkeun karya-karya anu saé pikeun ngalaksanakeun karaharjaan masarakat anu langkung lega atanapi ningkatkeun harkat sareng martabat urang Indonésia. Nya bakti sareng bajoang lumangsung kanggo kalolobaanana hirupna (henteu sakedap) sareng langkung ti tugas anu di lakukeun. Perjuangan anu dilaksanakeun ngagaduhan jangkauan sareng pangaruh nasional. Mibanda konsistensi jiwa sareng sumanget luhur nasionalisme / nasionalisme. Ngabobo moral sareng moral anu luhur. Henteu nyerah lawan / musuh dina perjuangan maranéhna. Dina riwayat kahirupan na, anjeunna henteu kantos ngalakukeun kalakuan anu ngerakeun anu tiasa ngaruksak nilai perjuanganna. Pamilihan dilaksanakeun dina opat léngkah sareng kedah disatujuan dina unggal tingkatan. Saran anu dilakukeun ku masarakat di dayeuh atanapi kabupaten ka walikota atanapi bupati, anu teras kedah ngadamel paménta ka gubernur di propinsi éta. Gubernur teras ngusulkeun rekomendasi ka Kementrian Sosial, anu teras diteruskeun ka Présidén , diwakilan ku Badan Gelar; déwan diwangun ku dua akademisi, dua urang ti latar militér, sareng tilu jalma anu sateuacana nampi panghargaan atanapi gelar. Dina hambalan ahir, pamilihan désain ku Présidén, diwakilan ku Déwan, anu ngagaduhan gelar dina hiji upacara di ibukota Indonésia di Jakarta . Kusabab taun 2000, hiji upacara parantos diayakeun unggal dinten Pahlawan tanggal 10 Nopémber.

Kerangka hukum pikeun judul aslina dianggo nami Pahlawan Kamerdikaan Nasional, anu dilakukeun dina waktos ngaluarkeun Keputusan Présidén No.241 taun 1958. Judul munggaran dianugikeun dina 30 Agustus 1959 ka saurang politikus anu janten panulis namina Abdul Muis , anu tiwas dina sasih saméméhna. Judul ieu digunakeun nalika administrasi Sukarno . Nalika Suharto kakawasaan dina pertengahan taun 1960an, judulna janten Pahlawan Nasional. Judul khusus dina tingkat Pahlawan Nasional ogé diserah. Pahlawan Revolusi dipasihan dina taun 1965 ka sapuluh korban Gerakan 30 September, sedengkeun Sukarno sareng tilas présidén Mohammad Hatta dibéré gelar Pahlawan Proklamor taun 1988 pikeun peranna dina maca Proklamasi Kamerdikaan Indonésia,

170 lalaki sareng 15 awéwé parantos diangkat salaku pahlawan nasional, anu pangahirna nyaéta Roehana Koeddoes , Himayatuddin Muhammad Saidi , Sardjito , Abdul Kahar Mudzakkir , Alexander Andries Maramis , sareng Masjkur taun 2019. Pahlawan ieu sumping ti sadaya daérah di Nusantara Indonésia, ti Acéh di kulon ka Papua di wétan. Aranjeunna asalna ti sagala rupa kelompok étnis, kaasup pribumi Indonésia, katurunan Arab, Cina, India, sareng Eurasians. Éta kalebet perdana menteri, gerilya , menteri pamaréntah, prajurit, aristokrat, wartawan, sarjana, sareng uskup .

Daptar di handap ieu dipidangkeun dina urutan abjad; kusabab bénten dina namikeun konvénsi budaya, henteu sadayana éntri disusun dumasar nami. Daptar perkawis ieu langkung seueur dumasar taun lahir, pupusna sareng tekad. Ngaran-nami standarisasi nganggo Éjaan Disambungkeun sareng henteu nganggo éjahan asli.