Islam Syiah atawa Syiah (bahasa Arab: شِيعَة, translit. syīʿah, anu asalna ti kecap Syīʿatu ʿAlī, "pengikut Ali") mangrupakeun cabang Islam anu panggedéna kadua. Kaum Syiah yakin yén Nabi Muhammad ngangkat Ali bin Abi Thalib salaku panggantina jeung Imam (pamingpin spiritual jeung politik) sababaraha kali salila hirupna, utamina di Ghadir Khum. Nanging, suksesi Muhammad salaku pamingpin umat Islam kaganggu ku sabagian sahabat Nabi di Saqifah, anu milih Abu Bakar. Pandangan ieu béda jeung pandangan Sunni, anu percayana yén Muhammad henteu nunjuk pangganti saméméh maot, sareng yén Abu Bakar, anu diangkat salaku khalifah ku sakelompok sahabat Nabi di Saqifah, dianggap minangka khalifah kahiji saatos Muhammad.

Kaum Syiah percaya yén Ali sareng sababaraha putra Muhammad, anu disebut Ahlul Bait, kedah janten penerus Muhammad salaku pamingpin spiritual sareng politik Islam. Aranjeunna yakin yén ngan ukur Gusti anu berhak nunjuk hiji jalma salaku Imam pikeun ngajaga Islam, ngajar Syariah, sareng mingpin Ummah Islam. Ayeuna, Islam Syiah dibagi jadi dua kelompok utama: Dua Belas Imam sareng Ismailiyah, dimana Dua Belas Syiah mangrupikeun kelompok panggedéna sareng paling berpengaruh. Islam Syiah mangrupakeun cabang Islam panggedéna kadua, anu ngawengku sakitar 10 dugi ka 15 persén ti sadaya Muslim. Syiah Dua Belas Imam mangrupikeun cabang panggedéna tina Islam Syiah, anu ngawengku sakitar 85 persén ti sadaya Muslim Syiah. Ayeuna, seueur usaha parantos dilakukeun ku ulama Syiah sareng Sunni pikeun nyatujuan aliran sareng cabang Islam, sapertos Fatwa Syeikh Syaltut ngeunaan Syiah.

Étimologi

édit

Syiah atanapi Syi'ah (bahasa Arab: شِيعَة; /ˈʃiːə/) sacara harfiah hartosna nuturkeun jalma atanapi kelompok séjén. Istilah ieu parantos dianggo sababaraha kali dina Al-Qur'an. Contona, dina ayat 15 Surah Al-Qasas, salah sahiji pengikut Musa disebut salaku Syiah Musa, sareng di tempat sanés, Ibrahim disebut salaku Syiah Nuh. Dina sajarah Islam, istilah Syiah, dina arti aslina, dianggo pikeun pengikut jalma anu béda, sapertos "Syiah Ali bin Abi Thalib" atanapi "Syiah Muawiyah bin Abi Sufyan." Nanging, sapanjang waktos, istilah ieu janten sacara khusus ngarujuk ka pengikut Ali anu percaya kana Imamahna.

"Syiah" mangrupikeun bentuk pondok tina kalimat historis "Syiah Ali" (شيعة علي), anu hartosna "pengikut Ali." Istilah ieu patali sareng turunna Q.S. Al-Bayyinah ayat "khair al-bariyyah," di mana Nabi Muhammad nyarios, "Wahai Ali, anjeun sareng pengikut anjeun mangrupikeun jalma anu untung - ya 'Ali anta wa syi'atuka hum al-faizun."

Ayeuna, istilah ieu ngarujuk ka kaum Muslim anu percaya yén pamingpin umat saatos Muhammad kedah dipiboga ku Ali sareng para penerusna. Nawbakhti nyatakeun yén istilah Syiah ngarujuk ka sakelompok Muslim anu nganggap Ali salaku Imam sareng Khalifah dina jaman Muhammad sareng saatosna. Sedengkeun, Al-Shahrastani negeskeun yén istilah Syiah ngarujuk ka aranjeunna anu percaya yén Ali ditunjuk salaku Pewaris, Imam, sareng Khalifah ku Muhammad.