Jejer (yunani:topoi) nyaéta inti utama sakabéh eusi prasasti anu bisa dikirimkeun atawa dipikanyaho ku topik paguneman.[1] Topik nyaéta hal anu kahiji ditangtukeun lamun penulis bakal nyieun tulisan.[2] Jejer anu masih awal, salajengna dimekarkeun pikeun nyieun ruang lingkup leuwih heureut atawa leuwih lega. Aya sababaraha kritéria pikeun topik anu jadi alus, nu hiji topik nu kudu ngawengku sakabéh eusi tulisan, nu bisa ngajawab patarosan masalah pikeun naon ieu ditulis. Ciri utama topik nyaéta lingkup masalah masih aya di umum jeung teu dijelaskeun dina salajengna ngeunaan wincikan.

Topik: Tetempoan

Topik tina dua kecap anu pondok, sarta boga kamiripan ogé béda jeung tema tina karangan.[1] Persamaan alus topik jeung tema boh anu sarua bisa dipaké salaku judul karangan. Sedengkeun, bédana nyaéta topik masih ngandung umum hal,sedengkeun téma bakal leuwih husus jeung leuwih fokus dina nyawalakeun masalah.

Rujukan édit