Logosentrisme
Logoséntrisme (Yunani, logos, kecap-kecap, élmu pangaweruh), sacara harfiah nyaéta muser kana kecap.[1] Logoséntrisme mimiti diungkapkeun ku filsuf Perancis Jacques Derrida (1930-2004) dina buku anu jejerna Of Grammatology.[1] Numutkeun Derrida harti ngenaan logos engges aya ti zamanan Yunani kuno, hartina sami sareng sora Tuhan, salaku téologoséntrisme atawa 'ide absolut' Hegelian.[1] sacara umum logoséntrisme ngandung arti yén sakabéh wangun pamikiran anu muser kana tulisan.[1] Istilah ieu digunakeun ke Derrida (1976:12) jeung kelompok postmodérnisme pikeun ngekritik kayakinan kalelewihi pikeun stabilitas makna, salaku méanarasi, narasi nu gedé, Makna transendental.[1]