Mitos
Mitos (mythos) sok dipatalikeun jeung mite (myth).[1] Bener ceuk (Dhavamony, 1995:147), sacara historis duanana mekar tina istilah nu sarua nyaéta nuthos (Yunani), anu hartina kecap, ujaran, tapi dina téori kontémporér, tapi sanggeus diserep kana sastra Indonésia dua kecap éta miboga harti nu béda.[1] Mitos nyaéta carita, wiracarita, plot, struktur dasar nu ngahasilkeun ma'na, sadengkeun mite nyaéta dongeng ngeunaan para déwa, alam gaib nu séjénna. Upamana Nyi Roro Kidul, Aji Saka jeung sajabana.[1] Mite ngabogaan sipat hayalan, sadengkeun mitos mangrupa kanyataan.[1] Dina sastra, mite salaku hayalan (dongéng) nu dipasalingsingkeun jeung kanyataan anu sabenerna, sadengkeun mitos, salaku wacana fiksional nu dipasalingsingkeun jeung logos.[1]Salaku kecap sipat mitos jadi mitologis, sadengkeun mite jadi mitis.[1] Tapi salaku élmu pangaweruh duanana disebut mitologi.[1]