Rabindranath Tagore
Rabindranath Tagore [Palapalan basa Inggris: /rəˈbɪndrənɑːt tæˈɡɔːr/](ngadangukeun ) lahir Robindronath Thakur, (7 Méi 1861 - 7 Agustus 1941);[1] sobriquet Gurudev, Biswakobi) nyaéta pujangga Bengali, panulis, komposer, filsuf sareng pelukis.[2]
| Rabindranath Tagore | |
|---|---|
 | |
| Ngaran asli | রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর |
Hirup
éditAnjeunna ngawangun deui literatur sareng musik Benggali, ogé kasenian India kalayan Kontémstual Modernisme dina akhir abad ka-19 sareng awal abad ka-20.[3] Panulis tina "ayat anu jero pisan sénsitip, seger sareng éndah" tina Gitanjali, anjeunna janten dina 1913 anu sanés Éropa sanés ogé panulis lirik munggaran anu meunang Hadiah Nobel Sastra.[4] Lagu-lagu puitis Tagore ditingali salaku spiritual jeung merkurial; Nanging, "prosa anggun sareng puisi magis na" tetep henteu dipikaterang di luar Benggala.[5] Anjeunna kadang disebat "Bard of Bengal".[6]
Pustaka
édit- Sil, N. P. (2005). Devotio Humana: Rabindranath's Love Poems Revisited. Parabaas.
- Brown, G. T. (1948). The Hindu Conspiracy: 1914–1917. University of Oxford. ISSN 0030-8684. JSTOR 3634258. doi:10.2307/3634258.
- Sen, A. (1997). Tagore and His India.