Saur

Saur atawa sahur (Basa Arab: سحور‎), sok disebut ogé suhur, sehur, sehri, sahari jeung suhoor dina séjén basa), nyaéta hiji istilah Islam nu nujul kana kagiatan dahar nu dilakonan umat Islam di waktu janari pikeun nu rék ngajalankeun ibadah puasa di bulan Romadon. Saur minangkana mah dahar isuk, cocog jeung Iftor minangka dahar peuting, salila Romadon, ngagantikeun dahar tilu kali sapoé (mumuluk, ngawadang jeung dahar peuting), sok sanajan di sawatara tempat mah dahar peuting ogé dikonsumsi sanggeus Iftor terus dina peutingna.

Saur éta sunah, mung kacida dianjurkeun kangge umat Islam anu bade ngajalankeun ibadah puasa. Upami aya nu nyarios yen jalma anu teu saur kuat puasa nepi ka magrib éta nu pang kuatna, dina Islam mah sanes kitu anu saé teh. Dina Islam mah, jalma anu saur kangge nyiapkeun awak puasa sapopoe téh éta nu leres. Sakumaha Baginda Rosul, Nabi Muhammad SAW ngandika,

عن أنس رضي الله عنه قال صلى الله عليه و سلم: "تسحروا فإن في السحور بركة" (رواه الشيخان)

Nyaeta, diriwayatkeun ti Anas ra, yen Rosululloh SAW ngadawuh, "Sahur aranjeun sadayana, saenyana dina sahur éta ngandung berkah". (HR. Syaikhani)

Rosululloh ngawartosan ka sadaya umatna nyaéta kedah saur samemeh puasa. Ieu kusabab bulan Romadon téh seueur kasempatan kangge ibadah. Ulah nepi ka gara-gara teu saur janten teu tiasa damel, teu tiasa ngajalankeun kagiatan sapopoe, teu tiasa kukumaha kusabab lemes teu aya tanaga. Saur iyeu kanyaah pikeun urang Islam anu bade ngajalankeun ibadah puasa.

Dina ngalakonana, saur leuwih saé dilakukeun caket kana waktos imsak atawa saméméh subuh. Aya ogé nu nyarios nyaéta saur saé dilakukeun dina sapertilu wengi. Saatosna saur sareng ngantosan waktos kana subuh, umat Islam téh dinyanggakeun solat, ngaji, sareng jikir. Saur janten pangbeda antara urang Islam sareng ahli kitab sanesna, sapertos urang Yahudi sareng urang Kristen.

Saur pikeun puasa Romadon iyeu kedah diniyatan, dikecapkeun saatos solat witir atanapi samemeh subuh.