Siti Rokayah

Hj. Siti Rokayah (Ciwidéy, Bandung, 1912-1980) Mangrupakeun tokoh istiméwa tembang sunda. Kasohor di lingkungan sunda sok disebut Ibu Haji. Taun 1923-an anjeuna diajar nembang ka Rd. Suradikarta (Soeradikarta), harita Rd. Suradikarta téh juru mamaos kasohor di Bandung. Ti umur 15 taun anjeuna geus mulai kasohor. Saran ti Dalem Bandung (R.A.A Wiranatakusumah), Rokayah diajar maén kacapi ka Juru Pantun Pa Aén jeung Pa ucé (Oetjé). Tuluy anjeuna nyieun grup Orkés Kacapi jeung dulur-dulurna "Hégarmanah" ngaran orkésna. anjeuna ogé diajar maénkeun waditra nu séjénna, ku kituna anjeuna parigel dina niup suling, ngagésék rebab, nakol kendang, saron, panerus, demung jeung bonang. Saeunggeus indonésia merdéka, salila 16 taun jadi anggota gamelan sunda studio RRI Bandung pingpinan R.A Darya. tuluy nguatkeun kukumpulan tembang sunda "Déwi Pramanik" nu di pingpin ku Euis Komariah, salah sahiji muridna. Boh di kumpulan "Hégarmanah" atawa "Déwi Pramanik", anjeuna sok jadi nu niup suling atawa maen kacapi. salah sahiji tembang anu kasohor dipaénkeun ku anjeuna nyaéta dina lagu "Cimplung". anjeuna ngagubah lagu, a.l: "Dangdanggula Budaya", "Kasmaran", "Sriwulan", "Lalirasa", "Kaprabon", "Reumbeuy Bandung", "Ngageuri", "Sinangling Degung", "Tilam Sono", "Kamelang ti Anggangna", "Manintin Sérang", "Minda Rupa", "Kapidangdung", "Putri Kingkin", "Samar-samar", "Tumarima" jeung "Kulu-kulu Sétra". Anjeuna pernah mantuan rombongan Gamelan Sunda "Sekar Kagugat" pingpinan Rd. Bahrum (Bachrum) nepi ka taun 1951. Hj. Siti Rokayah pernah meunang panghargaan ti Proyék Penunjang Kebudayaan Jawa barat (1982). Hal ieu dianggap langka ku lantaran kaparigelan Hj. Siti Rokayah maénkeun waditra kawas Kacapi jeung Suling, henteu éléh ku kaum lalaki, malahan nepi ka ayeuna nu niup suling awéwé saalus Hj. Siti Rokayah can aya deui.