(R)-(–)-L-Epinéfrin atawa (R)-(–)-L-adrénalin
Ngaran sistimatik (IUPAC)
(R)-4-(1-hidroksi-
2-(métilamino)étil)bénzéna-1,2-diol
Identifiers
Nomer CAS 51-43-4
Sandi ATC A01AD01 B02BC09 C01CA24 R01AA14 R03AA01 S01EA01
PubChem 838
DrugBank APRD00450
ChemSpider 5611
Data kimia
Rumus C9H13NO3 
Mass. mol. 183.204 g/mol
Data farmakokinetik
Bioavailabilitas Nil (oral)
Metabolisme adrenergic synapse (MAO jeung COMT)
Waktu paruh 2 menit
Eksresi Urin
Therapeutic considerations
Kat. kehamilan

A(AU) C(US)

Legal status

Prescription Only (S4)(AU) POM(UK) ?(US)

Jalur IV, IM, éndotrahéa, IC

Epinéfrin (ogé katelah adrénalin; baca Terminologi) nyaéta hormon jeung neurotransmiter[1] nu boga pancén dina réspon "lawan atawa ngejat" dina sistem saraf simpatétik[2], hiji sanyawa katékolamina, monoamina simpatomimetik nu dihasilkeun ku kelenjar adrénal tina asam amino fénilalanin jeung tirosin.

Istilah épinéfrin diturunkeun tina akar basa Yunani epi- jeung nephros, nu hartina dina ginjal, nujul ka perenah anatomis kelenjarna. Akar basa Latén ad- jeung renes ngandung harti nu sarupa, ku kituna aya istilah adrénalin.

Kimiawan Jepang Jokichi Takamine jeung asisténna Keizo Uenaka sacara mandiri ngudar épinéfrin taun 1900[3][4]. Taun 1901 Takamine bisa ngisolasi jeung ngamurnikeun ieu hormon tina kelenjar adrénal domba jeung sapi[5]. Epinéfrin munggaran disintésis ku Friedrich Stolz jeung Henry Drysdale Dakin, séwang-séwangan taun 1904[4].

Baca ogé

édit
 
Wikimedia Commons logo
Wikimedia Commons mibanda média séjénna ngeunaan

Rujukan

édit

Catetan

édit
  1. Berecek, K. H. and Brody, M. J. (1982). "Evidence for a neurotransmitter role for epinephrine derived from the adrenal medulla". Heart and Circulatory Physiology 242 (4): H593-H601. 
  2. Cannon, W. B. (1929). Am. J. Physiol. 89: 84-107. 
  3. Yamashima T (2003). "Jokichi Takamine (1854–1922), the samurai chemist, and his work on adrenalin". J Med Biogr 11 (2): 95–102. PMID 12717538. 
  4. a b Bennett M (1999). "One hundred years of adrenaline: the discovery of autoreceptors". Clin Auton Res 9 (3): 145–59. doi:10.1007/BF02281628. PMID 10454061. 
  5. Takamine J (1901). The isolation of the active principle of the suprarenal gland. The Journal of Physiology (Great Britain: Cambridge University Press). pp. xxix–xxx. 

Rujukan umum

édit