Calung: Béda antarrépisi

Di [[Jawa Barat]], wangun kasenian ieu dirintis popularitasnya nalika para mahasiswa Universitas Padjadjaran ([[UNPAD]]) anu kagabung dina Departemen Kesenian Déwan Mahasiswa (Lembaga kesenian UNPAD) mekarkeun wangun calung ieu ngaliwatan kreativitasnyakréativitasnya dina taun [[1961]]. Numutkeun salah saurang panaratasna, [[Ekik Barkah]], yén dijieunna calung jinjing katut pintonanana kailhaman ku wangun kaulinan dina pintonan [[réog]] anu ngadumaniskeun unsur nakol, unggut sarta lagu dina hiji pintonan.

Saterusna dina taun [[1963]] wangun kaulinan sarta ''tatabeuhan'' calung leuwih dimekarkeun deui ku parakanca ti Studiklub TeaterTéater Bandung (STB; Koswara Sumaamijaya dkk), sarta antara taun 1964 - 1965 calung leuwih dimasyarakatkeun deui ku parakanca di UNPAD minangka seni pintonan anu boga sipat hiburan sarta informasi (penyuluhan ([[Oman Suparman]], [[Ia Ruchiyat]], [[Eppi K.]], [[Enip Sukanda]], [[Edi]], [[Zahir]], saparakanca), sarta grup calung SMAN 4 Bandung (Abdurohman dkk).

Saterusna muncul grup-grup calung di [[Bandung]], contona Layung Sari, Ria Buana, Glamor ([[1970]]) jrrd, nepi ka danget ayeuna, muncul ngaran-ngaran idola pamaén calung diantaranadi antarana [[Tajudin]], [[Nirwan]], [[Odo]], [[Uko Hendarto]], [[Adang Cengos]], jeung [[Hendarso]]. Kamekaran kasenian calung kacida onjoyna di Jawa Barat. Ieu hal téh ngabalukarkeun ditambahanana sawatara pakakas musik dina calung, contona [[kosrék]], [[kacapi]], [[piul]] ([[biola]]), komo kiwari mah aya anu dilengkepan [[keyboard]] jeung [[gitar]]. Unsur [[vokal]] pohara dominan dina calung, ku kituna réa muncul vokalis calung kawéntar, kawas [[Adang Céngos]], sarta [[Hendarso]].

[[kategoriKategori:seniSeni Sunda]]

[[kategoriKategori:Waditra takol]]