Bangsal nyaéta paré nu geus leupas tina cangkangna, anu janteun paré nu geus siap ditutug jeung digiling jadi béas.[1] Dina béas atawa dina sangu téh aya ogé sababaraha siki béas anu teu katutug.[1] Bangsal nu kitu téh disebatna sérah.[1] Ti sababaraha tempat téh bangsal disebatna masus atanapi sagon.[1] Lamun di Banjaran, Bandung Kidul mah osok disebut marus.[1]



Rujukan

édit
  1. a b c d e Rosidi, Ajip (2000). Ensiklopedia Sunda. Indonesia: Pustaka Jaya. p. 98. ISBN 9794192597.