Danarto
Danarto dibabarkeun di Mojowétan, Sragén, Jawa Tengah, 27 Juni 1940.[1] Atikan pangahirna Akademi Seni Rupa Indonesia (ASRI) Yogyakarta (1961).[1] Nikah jeung Siti Zainab Luxfiatin (Dunuk).[1] Sajaba jadi sastrawan Danarto ogé kasohor salaku pelukis.[1] Danarto pernah jadi redaktur majalah Zaman.[1] Tina prosés kréatip dasarna mah Danarto kurang produktip.[1] Popularitasna dina khazanah sastra Indonésia dihontal ngaliwatan hal anyar anu laksana dipidangkeun, boh ngaliwatan eusi atawa wangunna.[1] Tina eusina Danarto midangkeun rupa rupa masalah kahirupan, hususna dunya imajinatif, leuwih hususna deui anu patali jeung mitos, sufi, réligi, jeung cicirén asing kahirupan manusa séjénna.[1] Tina wangunna, dina cara midangkeun Danarto ngahijikeun dunya musik, seni lukis, jeung sastra.[1] Isi jeung wangun ieu dipidangkeun ku teknik absurd, montase, ditambahan ku dialog-dialog transedéntal: “jika itu sabda Tuhan, suruhlah batu menggoyangkannya. Jika itu kebenaran suruhlah pohon menyanyikannya” (Godlob, 1974: 134).[1]