Jalur karéta api Banjar-Cijulang: Béda antarrépisi

Jalur [[karéta api]] ieu boga loba sasak sarta 4 torowongan, nyaéta [[Torowongan Batulawang]] (281,5 méter), [[Torowongan Héndrik]] (105 méter), [[Torowongan Juliana]] (147,70 méter), sarta Torowongan Sumber atawa [[Torowongan Wilhélmina|Wilhélmina]] (1.116,10 méter). Salah sahiji sasak jeung torowongan anu pangpanjangna di Indonésia nyaéta [[Sasak Cikacepit]] kalawan panjang 290 méter sarta Torowongan Sumber atawa [[Torowongan Wilhélmina|Wilhélmina]] jeungkalawan panjang 1.116,10 méter.

Résidén Priangan sorangan karék ngajukeun pangwangunan jalur karéta api Banjar-Parigi di taun 1908. Pangajuan ieu dibarengan ku nota Asistén Résidén [[Sukapura]] jeung Kontrolir [[Manonjaya]]. Alesan anu diajukeun Résidén Priangan teu jauh béda jeunga nu diajukeun pihak swasta, nyaéta pikeun ningkatkeun eksploitasi ékonomi sarta pengembangan wilayah Priangan wétan jeung tenggara.<ref>{{Cite web|url=https://www.harapanrakyat.com/2018/09/jalur-kereta-api-banjar-cijulang-dibangun-belanda-untuk-ekploitasi-ekonomi/|title=Jalur Kereta Api Banjar-Cijulang Dibangun Belanda untuk Ekploitasi Ekonomi|last=Hamara|first=Subagja|website=Harapan Rakyat Online|language=id-ID|accessdate=2020-02-08}}</ref> Saenggeus ditimbang-timbang, dumasar undang-undang tanggal [[18 Juli]] [[1911]], pamaréntah kolonial mutuskeun pikeun ngawangun jalur karéta api Banjar-Kalipucang-Parigi. Pangwangunan jalur ieu saluyu jeung anu diusulkeun ku Résidén Priangan.<ref>{{cite book|title=Handel, nijverheid en industrie in Nederl. Oost-Indië, Volume 1|publisher=Obuz|year=1922}}</ref>