Goenawan Soesatyo Mohamad (lahir di Batang, 29 Juli 1941; Umur 77 taun) nyaéta saurang panulis Indonesia, ogé nu ngadegkeun Majalah Tempo . Manéhna téh nyaéta adi ti Kartono Mohamad, saurang dokter nu dilayanan salaku lulugu tina IDI.

Goenawan Mohamad

Babar29 Juli 1941 (1941-07-29) (yuswa 83)
Citakan:Country data Belanda Kabupaten Batang, Jawa Tengah, Hindia Belanda
Katelah kuManifesto Kebudayaan, Catatan Pinggir, Tempo, Aliansi Jurnalis Independen, Partai Amanat Nasional, Jaringan Islam Liberal, Komunitas Salihara.
Pagawéan* Harian KAMI, Redaktur, (1969-1970).
  • Majalah Horison, Redaktur, (1969-1974).
  • Majalah Ekspres, Pemimpin Redaksi, (1970-1971).
  • Majalah Swasembada, Pemimpin Redaksi, (1985).
  • Tempo, Pendiri cum kolumnis (1971) - sekarang.
AgemanIslam
PasanganWidarti Djajadisastra
AnakParamita Mohamad
RélasiKartono Mohamad

Mangsa ngora

édit

Nu ngadegkeun tur salaku urut Kapala Editor di berita <i id="mwEw">Tempo</i> ieu dina nonoman-Na, hadé dipikawanoh salaku penyair. Anjeunna asup ka Manifesto Kebudayaan taun 1964 nu ngabalukarkeun di ulahkeuna nulis di sagala rupa média umum. Manéhna nulis saprak umur 17 taun, sarta dua taunsaterusna narjamahkeun puisi panyair awewe Amérika , Emily Dickinson . Ti saprak kelas 6, anjeunna ngaku resep kana acara pantun siaran RRI . Lajeng lanceukna dokter, nalika éta ngalanggan kana carita majalah tina upbringing HB Jassin . Goenawan nu biasana disebut Goen, diulik psikologi di Universitas Indonésia , sains pulitik di Bélgia , sarta jadi Nieman sasama di Universitas Harvard , AS . Goenawan nikah ka Widarti Djajadisastra tur boga anak dua. [note 1]

Dunia jurnalistik

édit

Karier GM ngagagas panggero ti redaksi teh Harian KAMI (1969-1970), redaktur majalah Horison (1969-1974), lulugu redaktur majalah Express (1970-1971), lulugu redaktur majalah swasembada (1985). Sarta saprak 1971 , Goenawan sareng kolega Anjeun na ngadegkeun majalah mingguan Tempo , majalah nu mawa karakter journalism majalah Time. di dinya anjeuna geus loba nulis kolom ngeunaan Agenda Politik di Indonésia . jiwa kritis dipingpin anjeunna ka nyempad rezim of Suharto anu dina wayah éta ieu mencét tumuwuhna démokrasi di Indonésia . Témpo dianggap salaku oposisi ngalawan kapentingan pamaréntah, ku kituna dieureunkeun medarkeun di 1994 .

Goenawan Mohammad asalna ngaharepkeun pikeun ngangkat Tempo deui ngaliwatan PWI (Persatuan Wartawan Indonésia), di mana anjeunna jadi salah sahiji anggota. PWI ko-opted sanggeus rezim Soeharto tétéla jadi-usulna teu jelas, Goenawan lajeng didukung ku prakarsa wartawan ngora idéalis nu ngadegkeun Aliansi Jurnalis Independen (AJI), hiji pakaitna wartawan bebas di Indonésia. Anjeunna ogé ko-ngadegkeun Institut Study Aliran of Émbaran (ISAI) nu gawé documenting kekerasan ngalawan pers di Indonesia. Nalika Tempo ulang dikaluarkeun-sanggeus Suharto ieu wangsit di 1998 , parobahan Tembok diwangun kayaning jumlah kaca tapi tetep ngajaga kualitas. Teu lila ti eta, Tempo dilegakeun bisnis na ku medarkeun hiji koran poéan Koran Tempo .

Saatos rising sababaraha taun, Koran Tempo ngabogaan masalah. Pertengahan Méi 2004, Pangadilan Kota Jakarta Timur ngahukum Goenawan Mohammad sareng koranTÉMPO pikeun ngahaturkeun punten ka Tomy Winata . Omongan Goenawan Mohammad dina 12-13 Maret 2003 gues ngagogoreng ngaran Artha Graha eta.

Saatos janten pamingpin redaktur Tempo majalah dua période (1971-1993 sarta 1998-1999), Goenawan ereun jadi wartawan. Kalayan musisi Tony Prabowo jeung Jarrad Powell anjeunna dijadikeun libretto keur opera Kali (dimimitian dina 1996, tapi waktu harita mun 2003) jeung ku Tony, The King urang Dukun (1997-2000). Kahiji staged di Séattle (2000), nu kadua di New York . Dina 2006 , Pastoral, hiji konsér ku Tony Prabowo sareng Goenawan pantun, dimaénkeun di Tokyo , dina 2006. Dina taun anu sarua manéhna digawé dina téks pikeun drama-tari jeung choréographer Kali-Yuga Dibya Wayan na Ketut penari sapanjang gamelan Sekar Jaya di Berkeley , California .

Anjeunna ogé milu dina seni pintonan di nagara éta. Dina basa Jawa jeung Indonesia , Goenawan nulis téks pikeun muter wayang kulit nu dimaenkeun ku dalang Sudjiwo Tejo, Wisanggeni (1995) jeung Dalang Slamet Gundono, Alap-alapan Surtikanti (2002), sarta hiji koréografi drama-tari Panji Sepuh Sulistio Tirtosudarmo.

Karya sastra

édit

Pikeun leuwih ti 30 taun ngudag dunya pers , Goenawan ngahasilkeun sababaraha rupa karya anu geus diterbitkeun, kaasup kumpulan sajak dina Parikesit (1969) jeung Interlude (1971), anu ieu ditarjamahkeun kana basa Walanda , basa Inggris , Jepang , jeung Perancis . Lolobaan karangan na dikumpulkeun dina potret panyair ngoraSalaku Si Malin Kundang (1972), Seks, Sastra, sarta Kita (1980). Tapi leuwih ti éta, nya paling kawentar tur populér téh <i id="mwWw">Catetan Tepi (Caping)</i> , hiji artikel pondok yén ieu diterbitkeun mingguan di pakarangan pungkur ti Majalah Tempo. Konsep Caping téh ngan saukur komen atanapi kritik ka kalapa utama. Maksudna, Caping nyandak posisi di tepi, teu posisi sentral. Saprak mecenghulna na di ahir 1970 's, Caping geus jadi ekspresi oposisi kana pamanggih Bintara, bigoted na konservatif.

Caping, karangan pondok na unggal minggu pikeun Tempo, (kiwari diterbitkeun jilid tina 6 jeung 7) di antara diterbitkeun dina tarjamah Inggris ku Jennifer Lindsay, dina Sidelines ( Lontar Foundation , 1994) jeung Conversations with Difference (19 .... ). Kritik na tinged Goenawan kapercayaan yén taya sahijieun kantos ahir dina manusa. Kritik, nginjeum hiji pupuh dina sajak-Na, "dengan raung yang tak terserap karang".

kempelan esaina : Potrét of A Peyair Young Salaku Batu Malin Kundang (1972), Sex, Sastra, Kita (1980), Sastra jeung Daya (1993), Sanggeus Révolusi No More (2001), Sandi, Waktu (2001), Eksotopi ( 2002).

Sajak na anu kacatet dina Parikshit (1971), Interlude (1973), Asmaradana (1992), Anggap we di Sarajevo (1998), sarta Sajak lengkep 1961-2001 (2001). pilihan Tarjamahan sajak kana basa Inggris, ku Laksmi Pamuntjak, diterbitkeun dina judul Goenawan: Sajak Dipilih (2004).

Sanggeus Larang tina Tempo dina 1994, manéhna ngadegkeun ISAI (Institute pikeun Studi on Free Aliran Penerangan), hiji organisasi nyetél jeung kolega ti Tempo sarta Aliansi Jurnalis Independen, kitu ogé sababaraha sarjana anu tarung keur kabebasan ekspresi. Clandestinely, antara séjén di Jalan Utan Kayu 68H, média ISAI na buku medarkeun runtuyan lalawanan ngalawan Orde Baru. Kituna, dina Utan Kayu 68H patepung loba elemen: aktivis pro-démokrasi, seniman, jeung artisans, anu dianggo raket dina tarung.

Ti dieu dilahirkeun Utan Kayu Téater, Radio 68H, Lontar Galeri, edai Tempo,Jaringan Islam Liberal, sarta Sakola Jurnalisme Penyiaran, anu sanajan henteu ngagabung dina hiji awak, disebut "Komunitas Utan Kayu ". Sagalana neruskeun cita anu tumuwuh di lalawanan ngalawan suprési éksprési. Goenawan ogé boga dibagikeun dina ngadegna Network dina Islam Liberal .[2][3][4]

Taun 2006 , Goenawan menangkeun anugerah sastra jeung David Prize, sapanjang essayist tur bajoang kabebasan Polandia, Adam Michnik, sarta musisi Amérika, Yo-yo-Ma. Dina taun 2005 anjeunna kalawan wartawan Joesoef Isaac bisa menangkeun Wertheim Award.

Karya panganyarna Goenawan Mohamad nyaéta buku nu judulna Tuhan dan Hal Hal yang tak Selesai (2007), ngandung 99 karangan liris pondok. Vérsi Inggris dijudulan On God and Other Unfinished ditarjamahkeun ku Laksmi Pamuntjak .

bacaan

édit
  • (id) Herlambang, Wijaya. kekerasan budaya Post-1965 - Kumaha Orba legitimize anti komunis ngaliwatan sastra jeung pilem. Kénca margin. ISBN 978-979-1260-26-8

Tempo ogé

édit

Tumbu éksternal

édit

catetan

édit
  1. Melanjutkan pendidikan ke Fakultas Psikologi UI, GM -- demikian ia dipanggil di kalangan dekat -- segera terbilang di kalangan intelektual muda yang gelisah menjelang keruntuhan Orde Lama. Bersama antara lain Trisno Sumardjo, Wiratmo Soekito, Taufiq Ismail, Arief Budiman, dan H.B. Jassin, ia ikut menyusun Manifesto Kebudayaan, yang di zaman Soekarno diejek sebagai Manikebu. Begitu Orde Lama tumbang, GM malah seperti menyingkir, menuntut ilmu ke College of Europe, Belgia. Pulang dari sana, ia sempat menjadi wartawan harian Kesatuan Aksi Mahasiswa Indonesia (KAMI), kemudian turut mendirikan majalah Ekspres, dan terakhir, bersama sejumlah rekan, memisahkan diri dan mendirikan Majalah Berita Mingguan Tempo.[1]

rujukan

édit
  1. "Pusat Data & Analisa TEMPO Apa & Siapa '85/86". Diakses tanggal 1 Juli, 2015. [tumbu nonaktif]
  2. Republika.co.id. "Apa Itu Jaringan Islam Liberal (JIL)?". Diakses tanggal 3 September 2015. 
  3. Fadh Ahmad Arifan (2014年). "Jaringan Islam Liberal, Riwayatmu Kini". UIN-Maliki Press. https://www.academia.edu/7189556/Jaringan_Islam_Liberal_Riwayatmu_Kini_UIN-Maliki_Press_2014_. Diakses pada 3 September 2015 
  4. Budhy Munawar Rachman, Moh. Shofan (Ed.), M. Dawam Rahardjo (Pengantar) (2010). Sekularisme, liberalisme, dan pluralisme - Islam progresif dan perkembangan diskursusnya. Jakarta: PT Grasindo Widiasara Indonesia.