Wikipédia

Tionghoa

Cina atanapi Tionghoa (ejaan Hokkien Kecap Basajan Aksara Cina Romanisasi Min Nan: "Tiong-hôa") atanapi Huaren (华人) atawa jalma Cina atanapi Cina Sarikat mangrupa istilah di Indonésia pikeun jalma nu suku atawa bangsa Cina . kecap ieu dina basa Indonésia anu mindeng dipaké pikeun ngaganti kecap " Cina ", nu kiwari mibanda konotasi négatif.[1] Kecap ieu ogé bisa ngarujuk ka jalma Cina anu cicing di luar éta Républik Rahayat Cina , kayaning di Indonesia ( Cina-Indonesia ), Malaysia ( Cina-Malaysia ), Singapura , Hongkong , Taiwan/Républik Tiongkok , Amérika Sarikat , jeung sajabana.

Kaisar tur Ratu Huaxia .

Ku kituna, dina basa Indonésia, jelema Cina istilah jeung urang Cina boga bédana harti; Kahiji nujul kana etnis atawa lomba, kiwari dimungkinkeun ngarujuk kana kabangsaan sahiji ti Républik Rahayat Cina . jalma Cina anu ngumbara umumna disebut salaku Cina peuntas laut (Hoakiao).

Dina Cina nyalira, konsép sarupa katelah Huaxia ( Basajan Aksara Cina ) mana nujul kana konsép bangsa jeung peradaban Cina, nu geus kasumberkeun ti eling bangsa Han (mayoritas grup étnis di Cina daratan , nu asalna ti Dinasti Han ) kana karuhun maranéhanana, nu sacara koléktif disebut Huaxia. Sedengkeun istilah sorangan dipaké sacara resmi Zhonghua dina nami nagara, boh dina waktu saméméh Perang Dunya Kadua ( Républik Cina - Zhonghua Minguo) jeung sanggeus éta Sipil Perang Cina ( Républik Rahayat Cina - Zhonghua Remin gongheguo)

Konsép ngaran Tionghoa

édit
Cina
Hanzi Tradisional : 中華民族
Basajan Aksara Cina : 中华民族

Zhonghua Minzu ( Basajan Aksara Cina kadang ditarjamahkeun salaku "bangsa Cina" atanapi "ras Cina"[2][3][4] dina pengertian modérn nujul kana sakabéh jalma di nagara Cina paduli grup étnis. Zhonghua dialihaksarakan kana Cina, bari Minzu ditarjamahkeun kana rahayat atanapi grup étnis. Nu disebut jalma Cina henteu merta tingal bangsa Han , anu mayoritas di Cina, tapi ogé 55 minoritas etnis sejenna di Cina. Istilah Zhonghua Minzu mangrupa istilah pulitik konci anu sajarah anu raket patalina jeung sajarah nagara Cina modérn, duanana awakening nasional sajarah Cina jeung sajarah perjuangan bangsa Cina.[5][6]

ku sabab taun 1980 ahir, nu robah paling fundaméntal dina kawarganagaraan jeung minoritas kawijakan di Républik Rahayat Cina mangrupa parobahan dina nami "urang Cina" ( Basa Tionghoa: 中国人民 

    atanapi Zhongguo Renmin) jadi "bangsa Cina" ( Basa Tionghoa: 中华民族
    zhonghua Minzu), [6] nu nandakeun hiji shift paradigma ti nagara komunis jeung sagala rupa etnis, jadi kaayaan nasional ku identitas tunggal.[6]

Sajarah konsép

édit

Lamun pamingpin ti Dinasti Qing diadopsi modél ti kaisar Dinasti Han , sarta hal nagara maranéhanana salaku " Cina " ( "中國", hartina Kaayaan Center atawa kaayaan Tengah), tapi inohong nasionalis Cina kayaning Dr. pamaréntah Sun Yat-sen Manchu ngajelaskeun salaku "penjajah asing" bisa disetir kaluar,[7] sarta rencanana ngawangun kaayaan Cina modérn, anu geus coveted kawas nagara modérn sejenna dina waktu éta. Runtagna dinasti Qing, teras asalna kontrovérsi sabudeureun status wewengkon didominasi ku étnis minoritas, sapertos Tibet na Mongolia . Padahal tukang Qing kaisar turun tahta Qing geus conferred sagala républik nu anyar lahir , tapi posisi Mongol na Tibetans lamun ukur satia ka kaisar nu Qing, ngarah teu ngarasa satia ka pamaréntah tina républik anyar diganti monarki nu Qing. Posisi dua wewengkon ieu dugi kiwari ditampik ku Républik Cina jeung Républik Rahayat Cina .

 
Nasional bendera Cina (1912-1928) sanggeus Revolusi Xinhai, kalawan 'lima kelir Lima Bangsa Dina Hiji Nagara '

Dina poé mimiti ti Républik ( 1912-27 ) jeung nasionalis ( 1928-49 ), istilah Zhonghua Minzu munggaran didadarkeun ku Liang Qichao , anu tadina ngan disebut bangsa Han. Engké istilah ieu dimekarkeun pikeun kaasup bangsa opat-mayoritas langkung: nu Man bangsa (Manchu), bangsa Menggu (Mongol), bangsa Hui (étnis Muslim di kaler Cina), jeung bangsa Zang (Tibet),[4][8] , mana anu dipigawé ku division sahiji Dinasti Qing, dina konsép lima Bangsa dina Hiji Nagara ( Basa Tionghoa: 五族共和

). Sun Yat-sen lajeng dilegakeun deui konsép ieu, anjeunna nyerat:

有人說，清室推翻以後，民族主義可以不要。這話實在錯了。……現在說五族共和，我們國內何止五族呢？我的意思，應該把我們中國所有各民族融化成一個中華民族。……並且要把中華民族造成很文明的民族，然後民族主義乃為完了。

Ada beberapa orang berkata bahwa setelah Qing digulingkan, kita tidak butuh lagi nasionalisme. Ini salah. ... Pada saat ini kita berbicara tentang mempersatukan lima ras, tetapi apakah bangsa kita hanya memiliki lima ras? Maksud saya, kita harus mempersatukan semua etnis di Tiongkok menjadi satu bangsa (Zhonghua minzu). ... dan lebih jauh lagi, mengembangkan bangsa Tionghoa menjadi bangsa yang yang maju, baru setelah itu nasionalisme selesai.


Saatos wangunna nu Républik Rahayat Cina , konsép zhonghua Minzu geus kapangaruhan ku kawijakan kawarganagaraan Soviét . Cina sacara resmi janten hiji kaayaan kahijian diwangun ku 56 grup étnis , jeung étnis Han anu mayoritas aranjeunna (leuwih 90% populasi). Konsep Zhonghua Minzu kana kategori nu ngawengku sakabéh bangsa jeroeun wates kaayaan Cina.

Di Taiwan, konsep "Cina bangsa" ieu ogé dipaké ku Présidén Ma Ying-jéou salaku konsép nyampur nu unites Taiwan sarta Daratan China, tanpa ngagunakeun istilah "urang Cina" bermakna ambigu.[9] Sual naha etnis Tionghoa tinggal di luar Cina teu warga Cina ogé bagian tina harti zhonghua Minzu gumantung kana konteks nu. Mindeng, urang Cina di Indonesia , Malaysia jeung Singapura ngadamel garis jelas antara mahluk warga Cina sarta jadi jalma Cina, jadi ulah mawa salah tafsir atanapi patarosan ngeunaan nagara kawarganagaraan maranéhanana.

wates konseptual Zhonghua Minzu leuwih kompleks di nagara nu wawatesan jeung Cina, kayaning Mongolia sarta Koréa . Contona, wacana Genghis Khan salaku "pahlawan nasional" dina Cina dilombakeun ku Mongolia, anu saprak datang kaluar sosialisme geus kuduna diposisikan Genghis Khan salaku bapa bangsa / nagara Mongolia. Kanyataanna, kiwari aya langkung étnis Mongol di Cina (kalobaannana di wewengkon Batin Mongolia ), tinimbang di nagara Mongolia sorangan.

Implikasi

édit

Pamakéan konsép Zhonghua Minzu bisa mawa up a ulang interpretasi tina sajarah Cina . Contona, Dinasti Qing ngadegkeun ku Manchus dina wayah éta dianggap salaku rezim tina "asing" atawa "non-Han". Nya kitu, anu Dinasti Yuan ngadegkeun Mongol. Saatos zhonghua Minzu idéologi diadopsi, duanana suku téh bagian tina Minzu zhonghua, sahingga maranéhna téh euweuh dianggap bangsa deungeun, jeung dinasti maranéhna dianggap dinasti diadegkeun ku salah sahiji étnis minoritas Cina urang.

Di sisi séjén, sababaraha pahlawan tradisional Cina ogé bisa ulang nalungtik sajarah na. Pahlawan kawas Yue Fei na Koxinga anu asalna sangka geus nyumbang ka defending Cina tina serangan ku " barbarians ", geus ayeuna mah geus dicirikeun sababaraha kali sakumaha "pahlawan étnis (Han)" anu perang moal ngalawan barbarians, tapi etnik sejen nu masih sasama Cina ( bangsa Jurchen na Manchu ).[10]

Dina prakték, konsep zhonghua Minzu ngabogaan aksés pisan lega mun warga Cina ti étnis minoritas. Aranjeunna éarned hak buka universitas tina pilihan, kawijakan pajeg anu bengong, teu kedah nuturkeun program 's hiji kawijakan anak , sarta sababaraha sangu lianna di handapeun hukum Cina on étnis minoritas [11] Ieu otomatis ngajadikeun populasi étnis minoritas di Cina darted sharply, ti kira 5% tina total minoritas etnis di Cina dina 50an, nepi ka 10% dina 2006-7.

Aya bédana antara istilah " Cina " jeung "Cina", nu mindeng dipaké ambigu dina basa Indonésia , antara séjén:

  • Cina nujul kana hiji éntitas géografis nagara Timur Asia, sarta urusan anu patali jeung nagara, kaasup sajarah na, sedengkeun Cina tingal konsép, anu kagunaan anu sarupa jeung kecap sipat dina basa Inggris: Cina (najan dina "Cina" Indonesian ogé bisa dipaké salaku hiji kecap sipat).
  • "The Cina" nujul kana identitas bangsa Cina, sedengkeun "urang Cina" saukur hartina kabangsaan, moal kabangsaan a.
  • Aya ngan basa Cina ( karakter Basa Cina , ngaran Cina , surname Cina , jsb), Jeung aya "basa Cina", lantaran basa sanes produk tina kaayaan, tapi bangsa. Acan aya ukur dina sajarah Cina , sarta taya "sajarah Cina".
  • Aya budaya Cina nu loba heubeul batan umur tina budaya Cina (budaya di Cina), nyaéta salaku heubeul salaku peradaban sorangan. Sanajan kitu, sababaraha budaya Cina has, kayaning Peking Opera teu bisa disebut salaku budaya Cina sakabéhna, tapi ngan lokal Beijing.
  • Sababaraha itungan séjénna bisa tumpang tindih antara séjén Cucina Cina , lolobana nu ogé mangrupa asakan Cina , tapi aya dahareun Cina , kayaning contona asakan Cina Indonesian , nu sanes hiji asakan Cina.

Dina Cina nyalira (jeung Taiwan), diferensiasi istilah ieu teu merta gaduh téh sarua jeung istilah anu sarua, sabab sudut pandang bahasa Cina, istilah "Zhonghua" geus dipaké ukur dina ngaran lengkep tina kaayaan ( "Zhonghua Remin Gongheguo"), sarta konsép zhonghua Minzu (Zhonghua kabangsaan), tapi henteu dipaké salaku hiji kecap sipat, saperti dina basa Indonésia.

  • Kaayaan disebut Zhongguo (中国)
  • Warga disebut "Zhongguoren" (中国人), katurunan Cina anu henteu warga umum disebut "Hua Ren" (华人)
  • basa disebut "Zhongwen" (中文, atawa hanyu汉语), baheula disebut "Zhongguo Lishi" (中国历史)
  • Budaya, jeung hal sabudeureun anjeunna ieu katutupan di dinya disebut "Zhongguo Wenhua" (中国文化), sarta euweuh bedana antara budaya RRC jeung non-RRC
  • hal séjén ngeunaan Cina nganggo kecap sipat "Zhongguo" (中国)

Dina basa Inggris, kecap, sanajan béda antara kecap barang sarta sipat Cina Cina, tapi euweuh bedana antara sipat Cina sarta Cina, sakumaha dina Basa Indonesia. Ku alatan éta, sajarah Cina (sajarah Cina) jeung basa Cina (Cina) nganggo istilah sarua. Ieu cocog ogé lumangsung nalika Indonésia ngagunakeun istilah " Cina " dina waktu jaman 1966 nepi 2014, alatan euweuh bedana dijieun antara "sajarah Cina" jeung "Cina", kituna éta kajadian basa misconceptions, jelema anu teu ngarti beda ieu bisa dipaké kecap sipat lepat antara "Cina" jeung "Cina", contona, nyaéta panggero anu "Cina" dina konteks warga Cina, "budaya Cina" dina konteks budaya tina Cina-Indonésia , "bahasa Cina" (istilah anu mangrupa salah kaprah), jeung sajabana.

Cina di Indonésia

édit

Pembiaraan ngeunaan Cina di Indonésia ilaharna kaasup arena jalma Cina dina budaya, pulitik, sarta sosial di Indonésia. budaya Cina mangrupa salah sahiji bagian ngabentuk jeung integral sarta matak sahiji kabudayaan nasional Indonésia kiwari. budaya Cina di Indonesia najan ngakar dina budaya karuhun, tapi geus pisan kalokalisasikeun sarta ngalaman prosés asimilasi jeung budaya lokal lianna. Alatan tekanan rezim tina Orde Baru, loba jalma Cina sempet héd ngaran aslina tur nganggo ngaran Indonésia, sanajan pribadi nganggé kénéh éta keur interkomunikasi antara Cina, sedengkeun ngaran Indonesian dipaké keur kaperluan resmi. Tapi sapanjang jeung Reformasi, tanpa sieun aranjeunna mimiti ngagunakeun ngaran Cina maranéhanana, najan loba nu horéam pikeun nyimpen kontak dina deui.

Pamaréntah Républik Rahayat Cina mangrupa salah sahiji pihak geus objected kana pamakéan istilah "Cina" dina basa Indonésia pikeun ngarujuk ka nagara. Aranjeunna objected kana eusi Instruksi Présidén No. 14 of 1967 jeung No. Circular 06 of 1967 dikaluarkeun ku pamaréntah Soeharto ditaksir cageur konotatif négatip istilah, jeung moal sabalikna sakumaha biasa digunakeun salaku hiji musabab.

1978 dikaluarkeun Kaputusan Menteri Perdagangan jeung Koperasi No. 286 tina 1978 [12] . Pamaréntah Indonésia ngaliwatan Bakin ningali gerakan ti Cina-Indonésia ngaliwatan awakna hiji disebut Badan Koordinasi pikeun Masalah Cina (BKMC) ku alesan tetep hiji komunisme panon.

Jaman réformasi

édit

Sanggeus jaman Reformasi , teras hiji-hiji kawijakan rasialis ieu dicabut. Dina kakuasaan Présidén Abdurrahman Wahid Kaputusan Présidén Nomer 14 ngeunaan 1967 repéaled ku Kaputusan Présidén Nomer 6 of 2000 [13] Tapi dina Presidium tina Kabinet Putusan No. 127 tina 1966 sarta Circular tina Ampera Kabinet Presidium No. 06 of 1967 ulah milu repéaled dugi 2004 kelompok- grup étnis Cina anu ngabantah yén istilah Cina / Cina anu sakuduna dipaké masih pajoang pikeun pancabutan surat sirkular ieu [14] , antara séjén Eddy Sadeli , anggota Komisi III, Institute pikeun Panalungtikan sarta Komunitas Service di Cina , Paguyuban Sosial Marga Cina Indonesian, jsb.

Daptar aturan dianggap wujud diskriminasi téh:[15]

Tempo ogé

édit

Rujukan

édit

Tumbu éksternal

édit
  1. ↑ budaya Cina Archived 2012-04-19 di Wayback Machine , Cina Cina Cina Sarat Sareng Cina 2011 Cina
  2. ↑ Dan Landis; Rosita D. Albert (14 February 2012). Handbook of Ethnic Conflict: International Perspectives. Springer. pp. 182–. ISBN 978-1-4614-0447-7. Diakses tanggal 23February 2013. 
  3. ↑ Zhao, Suisheng (2000). "Nasionalisme Cina sarta orientations International Anak". Pulitik Élmu Quarterly. 115 (1): 1-33.  
  4. ↑ a b Fitzgerald, John (January 1995)."The Nationaless Propinsi: The Search pikeun Bangsa di Nasionalisme Cina modern" . Australia Journal of Urusan Cina (33): 75. Doi : 10.2307 / 2950089 . ISSN   0156-7365 . Diakses ping 2013-02-22.  
  5. ↑ Alan Lawrance (2004). Cina Kusabab 1919: Revolusi sarta Reformasi  : A Sourcebook , Psikologi Pencét. p.   252-. ISBN   978-0-415-25141-9 . Diakses ping 23 Pebruari 2013.  
  6. ↑ a b c Donald Bloxham; A. Dirk Moses (15 April 2010). The Oxford Handbook of Genocide Studies. Oxford University Press. pp. 150–. ISBN 978-0-19-161361-6. Diakses tanggal 23 February 2013. 
  7. ↑ Perancis Center pikeun Panalungtikan on kontémporér Cina (CEFC) . (Cf. ku Tongmenghui adherent)
  8. ↑ Susan Debra Blum; Lionel M. Jensen (2002). China Off Center: Mapping the Margins of the Middle Kingdom. University of Hawaii Press. pp. 170–. ISBN 978-0-8248-2577-5. Diakses tanggal 23 February 2013. 
  9. ↑ Tempo, misalna, Ma Ying-jeou, Présidén Républik pelantikan ucapan Cina , 20 Méi 2008: "(Bagéan 2, Ayat 8).
  10. ↑ Naon ngajadikeun pahlawan nasional? Archived 2008-06-10 di Wayback Machine
  11. ↑ Étnis Mosaic of Modern Cina: Hiji Analisis Data Nu pupus Fertility jeung dua belas minoritas etnis panggedéna .
  12. ↑ Masarakat Cina di Indonesia Archived 2019-03-04 di Wayback Machine
  13. ↑ Pamaréntah Indonésia Keppress 2000Archived 2017-08-04 di Wayback Machine
  14. ↑ Forum Budaya Cina petisi panyabutan circulars[tumbu nonaktif]
  15. ↑ Sajumlah hukum diskriminatif dipénta "Yudisial Review"
Dicomot ti "https://su.wikipedia.org/w/index.php?title=Tionghoa&oldid=664912"