Hurup Latin atawa Hurup Latén atawa Hurup Romawi nyaéta alfabét nu kahiji kalina dipaké ku urang Romawi nuliskeun basa Latin kira-kira abad ka 7 saméméh Masehi. Maranéhanana diajar nulis ti jalma-jalma Etruria. Sedengkeun urang Etruska diajar ti urang Yunani. Aksara Etruska mangrupa adaptasi ti abjad Yunani.

Dina ayeuna abjad Latin nyaéta hurup anu panglobana dipaké di dunya pikeun nuliskeun sagala rupa basa, kaasup basa Indonésia sarta basa Sunda.

Urang Romawi ngan merlukeun 23 hurup pikeun nulis basa Latin:

  • A B C D E F G H I K L M N O P Q R S T V X Y Z

Urang Romawi ngan ngagunakeun hurup badag waé. Hurup leutik kakara ngembang poé ka hareupnakeun, ti wangun kursif tulisan leungeun.

Hurup I sarta V, bisa dipaké minangka vokal sarta konsonan. Sedengkeun hurup K, X, Y sarta Z ngan dipaké pikeun nulis kecap-kecap pungutan ti basa Yunani.

Hurup C kamungkinan dilafazkan kawas dina basa Indonésia. Lafaz di poé ka hareupnakeun di mana C di hareup i sarta e dilafazkan minangka [s] sarta di hareup vokal séjénna minangka [k], kamungkinan badag henteu lumaku jaman baheula. Tapi aya ogé anu boga pamadegan yén C di kabéh perkara diucapkan minangka [k].

Hurup-hurup J, U sarta W ditambahkeun di poé ka hareupnakeun pikeun nuliskeun basa non-latin séjénna, utamana basa-basa Jermanik. J nyaéta hiji varian I, sarta dilafazkan kawas /y/ dina basa Indonésia.

Sedengkeun hurup U nyaéta varian V, sarta W diwanohkeun minangka "v dobel" pikeun ngabédakeun sada /v/ sarta /w/ anu henteu relevan dina basa Latin.

Hurup badag (disebut ogé hurup kapital)
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
Hurup leutik
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z