Alloh

Alloh (Allōhu) ( الله, Aksara Sunda: ᮃᮜᮣᮧᮂ) nyaéta kecap dina basa Arab anu ngarujuk ka Pangéran atawa Gusti ". Kecap ieu leuwih dipikawanoh minangka sebutan pangéran ku panganut ageman Islam. Kecap ieu sorangan digolongan ku para pamaké basa arab salaku kecap anu umum pikeun nyebutkeun pangéran, leupas ti ageman maranéhanana, kaasup panganut Yahudi sarta Kristen Arab. Balukarna, kecap ieu dipaké dina tarjamahan kitab suci ageman Kristen jeung Yahudi anu maké bahasa Arab, sakumaha ogé tarjamahan Alkitab dina basa Indonésia jeung Turki. Alloh disebutkeun leuwih ti 2000 kali dina Qur'an [1].

Jenengan Alloh

Dumasar katerangan: Allaahu ismun li dzaatil wajibul wujuud nu hartina: Alloh téh hiji ngaran hiji al anu pasti aya di mana ayana (éksisténsi). Jadi écés Alloh téh hiji ngaran hiji hal anu wajib pikeun dilayanan kalayan sebenar-benarna, alatan dumasar katerangan: Allaahu ismun li dzaati ma'budi bi haqq hartina: Allah éta téh hiji ngaran hiji hal anu wajib dilayanan (ma'budi) kalayan sebenar-benarna pangladén (ibadah).

hanca

Etimologi

Sawatara teori mecakan menganalisa etimologi ti kecap "Alloh". Salah sahijina ngomong yén kecap Allāh (الله) asalna ti gabungan ti kecap al- (sang) sarta ʾilāh (pangéran) ku kituna hartosna "Sang Pangéran". Tapi téori ieu nyalahan basa sarta kaidah basa Arab. Wangun ma'rifat (definitif) ti ilah nyaéta al-ilah, lain Alloh. Ku kituna kecap al-ilah dipikawanoh dina basa Arab. Pamakéan kecap kasebut contona ku Abul A'la al-maududi dina Mushthalahatul Arba'ah fil Qur'an (h. 13) sarta Syaikh Abdul Qadir Syaibah Hamad dina al-adyan wal Furuq wal Dzahibul Mu'ashirah (h. 54). Kadua nu nulis kasebut lainna ngagunakeun kecap Alloh, melainkan al-ilah minangka wangun ma'rifat ti ilah. Dina basa Arabpun dipikawanoh kaidah, saban isim (kecap barang atawa kecap sipat) nakiroh (umum) anu miboga wangun mutsanna (dua) sarta loba, mangka isim ma'rifat kecap itupun miboga wangun mutsanna sarta loba. Hal ieu henteu lumaku pikeun kecap Alloh, kecap ieu henteu miboga wangun ma'rifat mutsanna sarta loba. Sedengkeun kecap ilah miboga wangun ma'rifat boh mutsanna (nyaéta al-ilahani boh al-ilahaini) atawa loba (nyaéta al-alihah). Ku kituna kecap al-ilah sarta Alloh nyaéta dua kecap anu nu béda.(id)Ahmad Husnan. Meluruskan Pamikiran Pakar Muslim. Al Husna, Surakarta. Citakan Kahiji, Muharram 1425 H / Méi 2005 M. h. 25-27.

Téori séjén ngomong kecap ieu asalna ti kecap basa Aram Alāhā.(en)Encyclopaedia of Islam, Alloh Cendekiawan muslim sakapeung menerjemahkan Alloh jadi "God" dina basa Inggris. Tapi kitu, sawaréh anu séjén ngomong yén Alloh henteu pikeun ditarjamahkeun, kalayan berargumen yén kecap kasebut husus sarta agung ku kituna kudu dijaga, henteu mibanda wangun loba sarta génder (béda jeung God anu mibanda wangun loba Gods sarta wangun feminin Goddess dina basa inggris). Isu ieu jadi penting dina usaha penerjemahan Al Qur'an.

Tipografi

Kecap Allāh sok ditulis tanpa alif pikeun ngedalkeun vowel ā. Ieu disebabkan alatan éjahan Arab mangsa katukang ngawalan tanpa alif pikeun ngeja ā. Tapi, pikeun diucapkan sacara vokal, alif leutik sok ditambahkeun di luhur tanda saddah pikeun negeskeun prononsiasi kasebut.

Alloh dina Islam

Artikel ieu salasahiji tina séri Islam

Istilah-istilah Islam

Rukun Islam

Sahadat

Solat – Saum

Zakat – Haji

Kota Penting

Mekah – Madinah

Yerusalem – Kufah

Kajadian

Hijrah – Kalénder Islam – Idul Fitri

Idul Adha – Maulid

Wangunan

Masjid – Munara

Mihrob – Ka'bah

Arsitéktur Islam

Rujukan Ajaran

Qur'an – Hadits – Sunnah

Fiqih – Fatwa – Syari'ah

Madhab

Hanafi, Hambali, Maliki, Syafi'i

Dina Islam, Alloh nyaéta hiji-hijina pangéran (tanpa sekutu) Citakan:Quran-usc, sang panyipta, pangéran ti Ibrohim, Ismail, Ishaq sarta Yakub, sakumaha ogé pangéran ti Musa, Dawud, Sulaiman, Isa sarta Muhammad ﷺ.

Nurutkeun F.E. Peters, " Al Qur'an nyatakeun Citakan:Quran-usc, Muslim memercayai, sarta sejarawan nyatujuan, yén Muhammad sarta pamiluna menyembah pangéran anu sarua jeung anu disembah Yahudi". Allah-nya Al Qur'an nyaéta pangéran sang panyipta anu aya dina carita Ibrahim. Peters ngomong yén Al Qur'an ngagambarkeun Alloh leuwih ngawasa sarta laér dibandingkeun jeung Yahweh, sarta ogé mangrupa pangéran universal, henteu kawas Yahweh anu leuwih deukeut jeung bangsa Israél.(en)F.E. Peters, Islam, p. 4, Princeton University Press, 2003.

Dina talari Islam disebutkeun aya 99 ngaran pikeun Alloh (Asma'ul Husna), dicokot ti ngaran-ngaran anu dipaké Al Qur'an pikeun ngarujuk ka Alloh. (en)Bentley, David (Sept. 1999). The 99 Beautiful Names for God for All the People of the Book. William Carey Library. ISBN 0-87808-299-9.  di antara ngaran-ngaran kasebut nyaéta:

• Al Malikul Mulk (Raja diraja, Maharaja)
• Al Hayy (Maha Hirup)
• Al Muhyii (Maha Méré Kahirupan)

Frase anu ngandung Alloh

Conto kecap-kecap anu ngagunakeun kecap Alloh:

• Lā ilāha illalōh (euweuh pangéran sajaba Alloh)
• Allōhu Akbar (الله أكبر) (Alloh maha badag)
• Bismillāh (بسم الله ) (Kalayan ngaran Alloh)
• In syā Allōh (إن شاء الله) (Lamun Alloh menghendaki)
• Maa syā Allōh (ما شاء الله) (Kecap anu biasana diucapkan lamun nempo hiji hal anu ahéng (ganjil) sakapeung digantian kalayan kecap "subhan Alloh")
• Subhanallōh (سبحان الله) (Maha suci Alloh)
• Alhamdu li llāh (الحمد لله) (Sagala puji pikeun Alloh)
• Allōhu a'lam (الله أعلم) (Alloh maha nyaho)
• Jazakallōhu khōyron (جزاك الله خيراً; kedalan pernyataan hatur nuhun anu sabenerna hartosna "Muga Alloh méré balesan anu alus ka anjeun")

Ayana Alloh

Para Imam anu opat geus sapuk yén Rahmat Alloh Subhanahu wa ta'alla aya di luhur 'Arsy[2] teuaya saurang ogé ti makhluk anu sarupa sareung mantena. Citakan:Cite ramat

Rujukan

Citakan:Islam-stub