Wikipédia

Awi tamiang

Schizostachyum
(Schizostachyum glaucifolium)
Klasifikasi ilmiah
Karajaan:
Plantae
(unranked):
Angiosperms
(unranked):
Monocots
(unranked):
Commelinids
Ordo:
Poales
Kulawarga:
Poaceae
Subfamili:
Bambusoideae
Supertribus:
Bambusodae
Tribus:
Bambuseae
Subtribus:
Melocanninae
Génus:
Schizostachyum

Type species
Schizostachyum blumei
Sinonim


Awi tamiang (Schizostachyum) nyaéta tangkal awi leutik anu bukuna paranjang.[1] Tamiang ilaharna dipaké pikeun nyieun suling, toléat, sumpitan, jeung sajabana.[2] Awi tamiang disebut ogé awi ende (Timor), buluh tamiyang (Batak), trieng iges (Aceh), bulo’lan (Kalimantan).[3][1] Awi tamiang baheula dipaké ogé pikeun taropong paranti nunda gulungan kantéh (benang) mangsa keun ninun lawon.[4]


Ciri Mandiri édit

Hirupna nahun; tangkalna ajeg ka luhur (Culms) ngadapur kékép pisan.[5] Rimpang pendék; Pachymorph; panjang 1000-1200 cm; buleudan tangkalna 50-80 mm; buku panjang 65-130 cm.[5] Régangna lateral dendroid; barijil tina palebah tangkal anu luhur; salumpitna buluan panjangna 6 mm; Ligule ngawangun membran eciliate.[5] Daun lonyod; panjang 12,6-24,4 cm; rubak 25-46 mm.[5] Daun palebah luhurna scabrous; keusrak adaxially; daun palebah handapna henteu pati keusrak.[5]


Kagunaan édit

  1. Tamiang dijieun pikeun waditra tiup saperti suling, toléat, bangsing, ogé hatong.[3] [6][7]
  2. Régangna dimangpaatkeun pikeun nyieun rupa-rupa karajinan, régangna beunang neukteukan pondok diuntun paselang jeung siki hanjeli bisa dijieun geulang atawa kongkorong.[8]
  3. Tamiang bisa ogé dipaké pikeun bahan nyieun sumpitan atawa paranti nyumpit .[9]
  4. Urang Dayak ngagunakeun awi tamiang beunang mencosan anu diperenahkeun di jero pitapak, pikeun néwak sato leuweung.[10]
  5. Urang NTT ngamangpaatkeun awi tamiang pikeun songsong mangsa mirun seuneu anu katelahna hulo angi.[7]

Tempo ogé rupa-rupa awi édit

  1. Awi wulung
  2. Awi bunar
  3. Awi surat
  4. Awi haur
  5. Awi buluh
  6. Awi bitung
  7. Awi temen
  8. Awi tali
  9. Awi krisik


Dicutat tina édit

  1. ↑ a b Uluk, Asung; Made Sudana,Eva Wollenberg (2001). Perhiasan Tradisional Indonesiaa. Bogor: CIFOR. ISBN 979-8764-74-9. 
  2. ↑ Luthfiyani, Lulu (2016). Kamus Genggam Bahasa Sunda. Yogyakarta: HutaMedia. ISBN 978-602-6475-27-5. 
  3. ↑ a b Banoe, Pono (2003). Kamus musik. Yogyakarta: Kanisius. ISBN 978-979-497-338-7. 
  4. ↑ Mustapa (R.), Hasan (1913). Bab adat2 oerang Priangan djeung oerang Soenda lian ti eta. Cornell University: Kantor Tjitak Kangdjĕng Goepĕrnĕmen. 
  5. ↑ a b c d e "Schizostachyum aequiramosum". Royal Botanic Garden. 2016-2-3. Diakses tanggal 2017-06-21. 
  6. ↑ Rosidi, Ajip (2000). alam, manusia, dan budaya, termasuk budaya Cirebon dan Betawi. Jakarta: Pustaka Jaya. 
  7. ↑ a b Atmadibrata, Enoch; Nang Hendi K. Danumiharja, Yuli Sunarya (2006). Khazanah seni pertunjukan Jawa Barat. Jakarta: Dinas Kebudayaan dan Pariwisata Jawa Barat. 
  8. ↑ Husni, Muhammad; Tiarma Rita Siregar (2000). Perhiasan Tradisional Indonesiaa. Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan. 
  9. ↑ Pendidikan, Departemen (1987). Perhiasan Tradisional Indonesiaa. Jakarta: Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, Proyek Inventarisasi dan Dokumentasi Kebudayaan Daerah. 
  10. ↑ Melalatoa, M. Junus (1995). Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonésia Jilid L-Z. Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan. 


  Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan.



 
Wikimedia Commons logo
Wikimedia Commons mibanda média séjénna ngeunaan
Wikispecies mibanda émbaran ngeunaan: Awi tamiang
Dicomot ti "https://su.wikipedia.org/w/index.php?title=Awi_tamiang&oldid=625167"