Inggit Garnasih
Inggit Garnasih téh nyaéta saurang wanoja asal Banjaran Bandung anu dipigarwa ku Bung karno.[1] Inggit gumelar 17 Pébruari 1888 di Désa Kamasan, Banjaran perenahna kiduleun kota Bandung.[1] Tilar dunya 13 April 1984 kalayan dikurebkeun di Babakan Ciparay Kab Bandung.[2]
Anjeunna rarabi sareng Bung karno nalika revolusi kamerdekaan,urut pamajikan Soekarno, cindekna saméméh carogéna jeneng jadi présidén.[1] Inggit istri anu satia tur ngarti pisan kana kaayaan Bung karno mangsa harita, rupa-rupa dodoja anu beurat dina enggoning hirup rumah tanggana disanghareupan kalawan pinuh ku kasabaran.[1] Nalika Bung Karno ditahan di penjara sukamiskin, anjeunna henteu petot méré pangrojong kanu jadi carogé, bulak-balik Bandung - Sukamiskin nikreuh ngalayad kituna téh bari dagang leuleutikan pikeun nyukupan kahirupan sapopoé.[1] Nalika Bung Karno diasingkeun ka pulo Plorés ogé nalika pindah ka Bengkulu, anjeunna satia marengan carogéna.[1]
Anjeunna mulang deui ka Bandung, dilélér jadi Pahlawan Nasional dina taun 1997-1998.[3] Salah sahiji jalan di kota Bandung ogé dingaranan jalan Inggit Garnasih pikeun miéling kana jasa-jasana.[3]
Perkawinan maranéhanana dikonfirmasi ku Surat Nikah Soerat No. 1138 tanggal 24 Maret 1923, dicap 15 sén, sarta dina basa Sunda. Inggit jeung Soekarno pepegatan di Pegangsaan Timur 56 disaksian ku Hatta, Ki Hajar Dewantoro, jeung K.H. Mas Mansur.Sanajan cerai taun 1942 jeung Inggit tetep boga rasa ka Soekarno, kaasup duka waktu Soekarno pupus. Carita asmara Inggit-Soekarno ditulis dina roman nu disusun ku Ramadhan KH nu geus sababaraha kali dicetak deui nepi ka ayeuna, pupus di Bandung dina ping 13 April 1984. Dua bulan samemeh pupus, Fatmawati didatangan ku Ali Sadikin.
Arti Ngaran
édit- Nami asli Inggit Garnasih sabetulna Garnasih wungkul, Garnasih mangrupa singkatan ti kesatuan kata Hegar Asih, di mana Hegar miboga arti masihan kabagjaan kahirupan jeung Asih miboga arti kanyaah. Nami Inggit nu akhirna nyertaan nami berasal ti jumlah uang saringgit. Kacaritakeun yén Garnasih kecil jadi sosok nu dipikanyaah ku babaturannana. anjeuna marupakeun kembang desa anu panggeulisna di antara babaturannana. Di antara aranjeunana kasebar kata-kata, "ningali Garnasih senyum ibarat mendakan uang saringgit." seueur pamuda anu bogoh ka anjeuna . nyaéta awal mula sebutan Inggit anu jadi nami payunna.[4][5]
Budak Leutik
édit- Inggit Garnasih dibabarkeun di Désa Kamasan, Kacamatan Banjaran, Kabupatén Bandung, Jawa Barat, tanggal 17 Pébruari 1888. Waktu keur rumaja, Inggit téh mangrupa kembang désa di kampungna. Loba lalaki nyoba ngadeukeutan ngan pikeun meunangkeun perhatian nya. Anjeunna nikah ka Nata Atmaja, patih di Kantor Kelurahan Priangan. Sanajan kitu, nikah ieu teu lepas panjang sarta réngsé dina cerai. Saterasna, anjeunna nikah deui sareng Haji Sanusi, saurang pangusaha anu aktif dina Sarekat Islam. Pertikahan maranéhanana henteu kunanaon sanajan teu bisa ogé disebutkeun bagja lantaran mindeng ditinggalkeun ku salakina anu sibuk teuing. Nepi ka harita Soekarno. Waktu harita Soekarno geus boga pamajikan ngaranna Siti Oetari. Sanajan kitu, kanyaahna ka Oetari leuwih kawas kanyaah ka dulur-dulur. Soekarno ahirna megat Oetari, kitu deui Inggit, anu resmi misah ti Sanusi. Duanana tuluy nikah di imah kolot Inggit di Jalan Javaveem, Bandung.
Pintonan umum
- Inggit Garnasih nyaéta pahlawan anu sabenerna boga jasa anu kacida gedéna pikeun kamerdékaan Indonésia, kumaha henteuna, Inggit Garnasih téh jalma anu salawasna satia marengan Soekarno dina mangsa susahna, tapi ngaranna teu kungsi disebutkeun dina buku pangajaran. Pikeun pamiarsa anu teu wawuh jeung Inggit Garnasih, manéhna téh pamajikan kadua Soekarno anu ngabiayaan perjuangan Soekarno, mimitian ti waragad SPP nepi ka kagiatan pulitikna. Sajauh ieu, jenengan Inggit Garnasih masih kénéh aheng di kuping masarakat Indonésia, malah nu leuwih merhatikeun yén ngaranna masih kénéh asing di tanah air, nyaéta Kamasan. Malah hiji-hijina pamundut ka nagara, pikeun tempat ngubur mayitna, ditolak. Hiji-hijina pamundut anu ditolak ogé hanjelu. Tapi kasangsaraanana henteu dugi ka dinya. Aya kénéh nu leuwih nyesel. Hartina, sanajan gedé jasana, nepi ka kiwari, 34 taun sanggeus pupus, manéhna teu kungsi dibéré gelar pahlawan nasional sanajan geus sababaraha kali diajukeun.
Dicutat tina
édit- ↑ a b c d e f Warman Adam, Asvi (2010). Kisah istimewa Bung Karno. Jakarta: Penerbit Buku Kompas. ISBN 9789797095031.
- ↑ M. Rizky, Farrel (2009). Bung Karno di antara saksi dan peristiwa. Jakarta: Penerbit Buku Kompas. ISBN 9789797094096.
- ↑ a b A. Suherman, Sherly (2009). Made in Bandung: Kreatif, Inovatif dan Imajinatif!. Jakarta: DAR! Mizan. ISBN 9789797528720.
- ↑ Hudiono, Esthi Susanti; Bodjawati, Seruni (2019). Perempuan-Perempuan Menggugat (Literasi Rupa Sejarah Perempuan Indonésia). Yogyakarta: Media Pressindo bekerjasama dengan Komunitas Inklusi Sosial dan Perdamaian Indonésia. pp. 55–59. ISBN 978-623-7254-10-2.
- ↑ Keterangan Tito Zeni Asmarahadi ( cucu Inggit Garnasih )
|
Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan. |