Sahadat, atawa panyaksén kaislaman
Artikel ieu salasahiji tina séri
Islam
Istilah-istilah Islam
Rukun Islam
Sahadat
SolatSaum
ZakatHaji
Kota Penting
MekahMadinah
YerusalemKufah
Kajadian
HijrahKalénder IslamIdul Fitri
Idul AdhaMaulid
Wangunan
MasjidMunara
MihrobKa'bah
Arsitéktur Islam
Rujukan Ajaran
Qur'anHaditsSunnah
FiqihFatwaSyari'ah
Madhab
Hanafi, Hambali, Maliki, Syafi'i

Al Qur'ān [1] (basa Arab: القرآن al-qurʼān, sacara harfiah hartina "bacaan"; disebut ogé al-qurʼān al-karīm "Al Qur'an nu Mulya"; ogé ditransliterasikeun minangka Quran, Koran (istilah tradisional di Inggris), jeung Al-Quran), nyaéta téks rélijius séntral dina ajaran Islam. Muslim percaya yén Al Qur'an mangrupa kecap harfiah ti Gusti (basa Arab Allah) nu diwahyukeun ka Nabi Muhammad ﷺ, salila 22 taun, 2 bulan 22 poé ngaliwatan perantara malaikat Jibril sarta mangrupa wahyu pamungkas ti Gusti Allah pikeun umat manusa. Qur'an nyaritakeun kajadian-kajadian picontoeun dina sajarah manusa, utamana ngeunaan para nabi saméméh Muhammad kayaning Nuh, Adam, Ibrahim, Musa, Isa, jeung nu séjénna.

Muslim ogé nyebut Al Qur'an minangka "Wasiat Pamungkas", "Kitab", "Kitab Gusti Allah" sarta "Wahyu."

Étimologi

édit

Dina tata basa Arab, kecap "qur'an" mangrupa masdar (kecap barang verbal) tina kecap gawé basa Arab قرأ qoro'a ("maca" atawa "nyaritakeun"[2][3]. Kecap ieu digunakeun dina Al Qur'an sorangan minangka istilah keur Al Qur'an, misalna dina Q.S 12:2:

Satemenna kami nurunkeunana (ayat-ayat kitab) mangrupa Qur'an dina basa Arab, ngarah aranjeun ngarti.

Format Al Qur'an

édit
 
Salinan Al Qur'an nu geus dibuka siap dibaca.
 
 Artikel utama: Surat.

Al Qur'an eusina aya 114 surat kalawan total 6236 ayat.

Apalan Al Qur'an

édit

Kecap Qur'an ogé biasana ditarjamahkeun minangka "apalan," nu nunjukkeun yén Qur'an lain ngan saukur téks, tapi ogé geus ditepikeun sacara lisan di sagédéngeun ngaliwatan téks.

Pikeun ngalengkepan sampurnana solat, mangrupa kawajiban dina Islam, nyaéta nyaratkeun ngapal saeutikna sababaraha surat dina Al qur'an (biasana dimimitina ku surat kahiji, Al Fatihah, dituluykeun ku maca surat séjénna). Saméméh bisa maca Al Fatihah, hiji Muslim bisa maca "pupujian keur Alloh" salila solat.

Jalma anu apal sakabéh bacaan Al Qur'an disebut qori' (قَارٍئ) atawa hafiz (nu berurutan hartina "nu apal" atawa "nu ngajaga"). Nabi Muhammad mangrupa hafiz pertama. Tilawah تلاوة Al Qur'an mangrupa kasenian nu hadé di dunya Muslim.

Tapsir Qur'an

édit

Pitulung pangpentinga dina napsirkeun harti ayat-ayat Qur'an nyaéta Hadits - kumpulan tradisi Islam (kagiatan jeung sasanggeman Nabi Muhammad). Élmu isnad tumuwuh dina mangsa munggaran abad Hijriyah, nu usaha ngagolongkeun sasanggeman/béja hadits dumasar bisa henteu dipercayana jalma nu nepikeun hadis. Tapsir Qur'an satuluyna tumuwuh jadi hiji élmu mandiri nu disebut élmu tapsir. Di antaran élmuwan nu kawentar nyaéta Tabari, Zamakhshori, Turmudhi, Ibn Kathir.

Jinis-jinis Tapsir

édit

Al-Sayyid Muhammad 'Ali Aayazi dian kitabna Al-Mufassirun ngabagi tapsir jadi sasabaraha rupa, nyaéta:

  1. Kutubu Tafsir al-Fuqaha (kitab-kitab tafsir ahli fikih)
  2. Tafasir 'ala Hasbi Tartib al Nuzul (tapsir numutkeun kana tartib turunna ayat al-Qur'an)
  3. Kutubu al-Tafsir bi al-Ma'tsur (kitab-kitab anu dumasar kana ayat al-Qur'an ditapsirkeun kana ayat al-Qur'an, ayat al-Qur'an ditapsirkeun kanu hadis, jeung ayat al-Qur'an ditapsirkeun dumasar kana riwayat sahabat)

Kalobaan ulama tauhid ngayakinkeun yén al-quran téh kalam Alloh nu tangtos sanes mahluk jeung moal ruksak (abadi),sabab al-quran téh dawuhan Alloh, jeung ari ngadawuh téh éta salah sahiji sifat Allah (kalam). Lamun sifat Alloh teu abadi, tangtu dzat Alloh gé teu abadi, sedengken lamun Alloh teu abadi éta mustahil. ku lantaran kitu kaharti ku akal yén sifat Alloh nu ieu (ngadawuhna Alloh) mustahil ruksak, ku lantaran mustahil ruksak, atuh jelas yén al-quran téh lain mahluk. Ngeunaan ieu pendapat kungsi dibabarkeun ka ahli filsafatna Yunani, utamana téori-téori Plato yén sakabéh nu nyata jeung nu bener teu kawates tangtos abadi jeung moal matak robah.

Tempo ogé

édit

Référénsi

édit
  1. Arabic pronunciation 
  2. BYU Studies, vol. 40, nomer 4, 2001. Kaca 52
  3. Lisan al-Arab Archived 2006-09-05 di Wayback Machine

Alihbasa

édit

Koméntar Lawas

édit
  • al-Tabari, Muhammad ibn Jarir -- Jami al-bayan `an ta'wil al-Qur'an, Cairo 1955-69, transl. J. Cooper (ed.), The Commentary on the Qur'an, Oxford University Press, 1987. ISBN 0-19-920142-0

Pustaka Lawas

édit

Pustaka Modéren

édit
  • Al-Azami, M. M. -- The History of the Qur'anic Text from Revelation to Compilation, UK Islamic Academy: Leicester 2003.
  • Bellamy, James A. -- "Some Proposed Emendations to the Text of the Koran", Journal of the American Oriental Society, Vol. 113, 1993
  • Bellamy, James A. -- "More Proposed Emendations to the Text of the Koran", Journal of the American Oriental Society, Vol. 116, 1996
  • Bellamy, James A. -- "Textual Criticism of the Koran", Journal of the American Oriental Society, Vol. 121, 2001
  • Crone, Patricia, and Michael Cook -- Hagarism, Cambridge University Press, 1977
  • Gatje, Helmut, and Alford T. Welch -- The Qur'an and Its Exegesis, Oneworld Publications; New Ed edition (November 1, 1996). ISBN 1-85168-118-3
  • Ibn Warraq (ed.), The Origins of the Koran, Prometheus Books, 1998. ISBN 1-57392-198-X
  • Kassis, Hanna E. -- A Concordance of the Qur'an, University of California Press (March 1, 1984), ISBN 0-520-04327-8
  • Luxenberg, Christoph (2004) -- Die Syro-Aramäische Lesart des Koran: Ein Beitrag zur Entschlüsselung der Koransprache, Berlin, Verlag Hans Schiler, 2005, ISBN 3-89930-028-9
  • McAuliffe, Jane Damen -- Quranic Christians : An Analysis of Classical and modérn Exegesis, Cambridge University Press, 1991. ISBN 0-521-36470-1
  • McAuliffe, Jane Damen (ed.) -- Encyclopaedia of the Qur'an, Brill, 2002-2004.
  • Puin, Gerd R. -- "Observations on Early Qur'an Manuscripts in Sana'a," in The Qur'an as Text, ed. Stefan Wild, , E.J. Brill 1996, pp. 107–111 (as reprinted in What the Koran Really Says, ed. Ibn Warraq, Prometheus Books, 2002)
  • Rahman, Fazlur -- Major Themes in the Qur'an, Bibliotheca Islamica, 1989. ISBN 0-88297-046-1
  • Robinson, Neal, Discovering the Qur'an, Géorgetown University Press, 2002. ISBN 1-58901-024-8
  • Sells, Michael, -- Approaching the Qur'an: The Early Revelations, White Cloud Press, Book & CD edition (November 15, 1999). ISBN 1-883991-26-9
  • Stowasser, Barbara Freyer -- Women in the Qur'an, Traditions, and Interpretation, Oxford University Press; Reprint edition (June 1, 1996), ISBN 0-19-511148-6
  • Wansbrough, John -- Quranic Studies, Oxford University Press, 1977
  • Watt, W. M., and R. Bell, Introduction to the Qur'an, Edinburgh University Press, 2001. ISBN 0-7486-0597-5

Tumbu kaluar

édit
 
Wikisource logo
Wikipabukon mibanda média séjénna nu patali jeung artikel ieu dina kaca
Surat sateuacanna:
'
Surat Surat saparantosna:
'
Al Qur'an

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114

Kotak ieu: temposawalaédit